Леанід Дзмітрыевіч Вінер

Леанід Дзмітрыевіч Вінер — расійскі і літоўскі інжынер-архітэктар.

Леанід Дзмітрыевіч Вінер
Дата нараджэння	не пазней за 1863
Дата смерці	не раней за 1901
Грамадзянства	Расійская імперыя
Альма-матар	Першы кадэцкі корпус[d] Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1883)
Працаваў у гарадах	Вільня і Елгава
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вінер.

Біяграфія

Пачатковую адукацыю атрымаў у Першай Санкт-Пецярбургскай ваеннай гімназіі  (руск.)^[1]. У Пецярбурскае будаўнічае вучылішча паступіў у 1878 годзе і скончыў курс у 1883 годзе па першым разрадзе. Л. Вінер пачаў службу ў Галоўным таварыстве расійскіх чыгунак  (руск.) у г. Вільні, а з 1886 складаўся на пасадзе малодшага інжынера віленскага будаўнічага аддзялення і ў той жа час (з 1890) выконваў абавязкі памочніка начальніка 8-й дыстанцыі Варшаўскай чыгункі^[1].

З 11 верасня 1895^[2] па 1901 год^[3] займаў пасаду віленскага губернскага інжынера, змяніўшы на ёй сканалага Міхаіла Айвазава^[4].

Творчасць

• 1886-92^[1]:
  • Будынак тэхнічнага чыгуначнага вучылішча ў г. Вільні
  • Будынак Віленскага зямельнага банка  (руск.) (паводле іншых звестак, архітэктар будынка В. Горскі^[5])
  • Будынак суда Віленскай губерні  (бел. (тар.)) (сумесна з М. Прозаравым па праекце В. Прусакова  (руск.), 1888-90^[6])
  • Дзіцячы прытулак ведамства ўстаноў Імператрыцы Марыі
  • Сабор  (руск.) у г. Мітаве (1890-92)
  • некаторыя дробныя пабудовы
• у 1893 годзе па яго праекце праводзілася рэканструкцыя Віленскай вялікай сінагогі  (літ.)

Зноскі

1. Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 59 (руск.)
2. Памятная книжка Виленской губернии на 1897 год. С. 7 (руск.)
3. Памятная книжка Виленской губернии на 1902 год. С. 6 (руск.)
4. Общество гражданских инженеров (руск.)
5. Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 87 (руск.)
6. Музей оккупаций и борьбы за свободу (руск.)