Ляхавіцкая мячэць

Ляхавіцкая мячэць — колішняя мячэць у горадзе Ляхавічы. Будынак пабудаваны ў 1815 годзе. Разбурана ў 1917 годзе, у 1928 годзе адноўлена. Пасля Другой сусветнай вайны мячэць зачынена, а пасля разабраная.

Мячэць
Ляхавіцкая мячэць
53°02′15″ пн. ш. 26°15′29″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Ляхавічы
Канфесія	Іслам
Архітэктурны стыль	Драўлянае дойлідства
Дата заснавання	1815
Асноўныя даты
1815 — збудавана 1917 — разбурана 1924—1928 — працы па аднаўленні 1960-я — разабрана
Стан	разабрана

Гісторыя

Мячэць у Ляхавічах на малюнку Алі Смайкевіча

Мусульманская грамада ў Ляхавічах пражывала на Татарскай вуліцы (цяпер — Цітовіча)^[1], вернікі належалі да парафіі ў Асмолаве^[2]. Мячэць пабудавана ў 1815 годзе^[3]. У 1884 годзе хатыб Самуіл Варановіч прадставіў Мінскаму губернскаму праўленню праект узвядзення новага будынка^[4]. У 1917 года мячэць была разбурана.

У 1924 годзе, калі Заходняя Беларусь знаходзілася ў складзе міжваеннай Польшчы, пачаліся працы па аднаўленні мячэці, якая была адкрыта ў 1928 годзе. На рэстаўрацыю будынка сродку далі амерыканскія татары, віленскі муфтыят, а таксама егіпецкі кароль Фуад I^[5]. У 1947 годзе мячэць дзейнічала, але ў ёй не служыў мула^[6]. У 1960-я гады храм зачынілі^[3], пасля будынак разабралі на дошкі^[7].

Архітэктура

Як адзначае Станіслаў Крычынскі, мячэці ў Ляхавічах, Клецку і Некрашунцах сваёй архітэктурай падобныя да драўляных сельскіх касцёлаў^[8]. Сама мячэць уяўляе сабой драўляны зрубны будынак з міхрабом, накрытае чатырохсхільным дахам. Памяшканне было падзелена на дзве паловы: мужчынскую і жаночую, кожная з якіх мела свой уваход^[3]. На ўваходзе размешчаны мінарэт, які сваім відам нагадвае трох’ярусную званіцу касцёла^[9]. Мінбар характэрны тым, што на ім была напісана дата ўзвядзення мячэці (30 жніўня 1815 года)^[10].