Мікалай Сафронавіч Байкоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Байкоў.

Мікалай Сафронавіч Байкоў^[1] (красавік 1915^[1], в. Покаць, Чачэрскі раён, Гомельская вобласць — 3 кастрычніка 1943) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943)^[1].

Мікалай Сафронавіч Байкоў
Дата нараджэння	1920 ці красавік 1915
Месца нараджэння	Покаць, Рагачоўскі павет, Расійская імперыя
Дата смерці	3 кастрычніка 1943(1943-10-03)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1943
Званне	Радавы
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Мікалай Байкоў нарадзіўся ў 1915^[1] годзе ў вёсцы Покаць (цяпер — Чачэрскі раён Гомельскай вобласці) ў сялянскай сям'і. У 1941^[1] годзе быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года чырвонаармеец Мікалай Байкоў быў стралком 78-га стралковага палка 74-й стралковай дывізіі 13-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро^[2].

У канцы верасня 1943 года Байкоў адным з першых у сваім падраздзяленні фарсіраваў Дняпро на поўнач ад Кіева^[1]. Удзельнічаў у ўтрыманні плацдарма на заходнім беразе ракі, атрымаў раненне, але поля бою не пакінуў і працягнуў адбіваць контратакі праціўніка, чым спрыяў паспяховай пераправе праз раку сваёй роты^[2].

Прапаў без вестак 3 кастрычніка 1943 года^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 16 кастрычніка 1943 года чырвонаармеец Мікалай Байкоў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Быў таксама ўзнагароджаны ордэнам Леніна і шэрагам медалёў^[2].

Зноскі

1. Бойков Николай Сафронович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 69. — 737 с.
2. Бойков Николай Сафронович (руск.). . Архівавана з першакрыніцы 14 верасня 2012. Праверана 2012-3-7.