Мікалай Уладзіміравіч Аксаміт

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Аксаміт.

Мікалай (Мікола) Уладзіміравіч Аксаміт (18 мая 1954 — 28 студзеня 2024, Ваўкавыск) — беларускі палітык і праваабаронца, у 1990—1995 гадах — адзін з членаў Апазіцыі БНФ у складзе Вярхоўнага Савета БССР 12-га склікання.

Мікалай Аксаміт
Дэпутат Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 1990 — 8 студзеня 1996
Нараджэнне	18 мая 1954(1954-05-18)[1]
Смерць	28 студзеня 2024(2024-01-28) (69 гадоў) Ваўкавыск, Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць, Беларусь
Партыя	Беларускі Народны Фронт «Адраджэнне»
Член у	Партыя БНФ[2]
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў[2]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 18 мая 1954 года. Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут.

На парламенцкіх выбарах 4 сакавіка 1990 года абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларусі 12-га склікання ад Ваўкавыскай гарадской выбарчай акругі № 248. Быў членам Камісіі Вярхоўнага Савета па адукацыі, культуры і захаванні гістарычнай спадчыны.

26 жніўня 1991 года галасаваў за прыняцце Закона «Аб забеспячэнні палітычнай і эканамічнай самастойнасці БССР» і пастановы Вярхоўнага Савета «Аб дэпартызацыі органаў дзяржаўнай улады і кіравання Беларускай ССР, дзяржаўных прадпрыемстваў, устаноў, арганізацый і ўласнасці Камуністычнай партыі Беларусі і Ленінскага Камуністычнага Саюза Моладзі Беларусі»^[3]. У лістападзе 1991 года быў накіраваны ад Вярхоўнага Савета на вучобу ў Беларускі інстытут правазнаўства^[4].

У красавіку 1995 года ўдзельнічаў у галадоўцы пратэсту супраць правядзення рэферэндуму, сярод пытанняў якога была змена дзяржаўнай сімволікі і наданне рускай мове статусу дзяржаўнай^[5].

Працаваў юрыстам у праваабарончым цэнтры «Аслона».

У 2004 годзе быў даверанай асобай Мікалая Аўтуховіча на выбарах у Палату прадстаўнікоў^[6]. Пасля выбараў два тыдні трымаў галадоўку ў знак пратэсту супраць фальсіфікацыі вынікаў галасавання^[7][8].

Памёр 28 студзеня 2024 года ў Ваўкавыску пасля запланаванай аперацыі^[9].

Узнагароды

• медаль 100 гадоў БНР^[10].