Міхаіл Дзмітрыевіч Скобелеў

Міхаіл Дзмітрыевіч Скобелеў (17 (29) верасня 1843, Санкт-Пецярбург — 25 чэрвеня (7 ліпеня) 1882, Масква) — рускі военачальнік, генерал ад інфантэрыі (1881), генерал-ад'ютант (1878). Удзельнік Сярэднеазіяцкіх заваяванняў Расійскай імперыі і Руска-турэцкай вайны 1877—1878 гадоў. Меў мянушку «белы генерал» з-за яго ўдзелу ў бітвах у белай уніформе і на белым кані.

Міхаіл Дзмітрыевіч Скобелеў
руск.: Михаил Дмитриевич Скобелев
Дата нараджэння	29 верасня 1843(1843-09-29)[1]
Месца нараджэння	Петрапаўлаўская крэпасць, Петраградскі раён, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	7 ліпеня 1882(1882-07-07)[1] (38 гадоў)
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[2]
Месца пахавання	Zaborovo[d]
Бацька	Dmitry Skobelev[d]
Маці	Olga Skobeleva[d]
Жонка	Maria Gagarina[d]
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d] Акадэмія Генеральнага штаба[d] (1868)
Грамадзянства	Расійская імперыя
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Род войскаў	Руская імператарская армія і пяхота
Званне	генерал
Бітвы/войны	Паўстанне 1863—1864 гадоў Khiva campaign (1873)[d] Kokand campaign[d] Siege of Plevna[d] Battle at Shipka – Sheynovo[d]
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Скобелеў.

Біяграфія

Сын генерал-лейтэнанта Дзмітрыя Іванавіча Скобелева і яго жонкі Вольгі Мікалаеўны, народжанай Палтаўцавай.

У 1868 годзе скончыў Акадэмію генштаба і быў накіраваны для службы ў Туркестан. Удзельнічаў у Хівінскім паходзе 1873 года і ліквідацыі Какандскага паўстанні 1873—1876 гг. З лютага 1876 года вайсковы губернатар Ферганскай вобласці.

Падчас руска-турэцкай вайны 1877—1878 фактычна камандаваў (быў начальнікам штаба Зводнай казачай дывізіі) Каўказскай казачай брыгадай падчас 2-га штурму Плеўны ў ліпені 1877 г. і асобным атрадам пры авалоданні Лоўчай у жніўні 1877 года. Падчас 3-га штурму Плеўны (жнівень 1877 г.) паспяхова кіраваў дзеяннямі левафлангавага атрада, які прадзёрся да Плеўны, але не атрымаў своечасовай падтрымкі ад камандавання. Камандуючы 16-й пяхотнай дывізіяй, удзельнічаў у блакадзе Плеўны і зімовым пераходзе праз Балканы (праз Імітлійскі перавал), адыграўшы вырашальную ролю ў бітве пад Шэйнава. У лютым 1878 года заняў Сан-Стэфана пад Стамбулам.

Паспяховыя дзеянні Скобелева стварылі яму вялікую папулярнасць у Расіі і Балгарыі, дзе яго імем былі названыя вуліцы, плошчы і паркі ў шматлікіх гарадах. Пасля заканчэння руска-турэцкай вайны вярнуўся ў Туркестан. У 1878—1880 гадах камандаваў корпусам. У 1880—1881 гадах кіраваў 2-й Ахалтэкінскай экспедыцыяй, падчас якой была заваяваная Туркменія. У 1882, знаходзячыся ў Парыжы, выступіў у абарону балканскіх народаў, супраць агрэсіўнай палітыкі Германіі і Аўстра-Венгрыі, што выклікала міжнародныя ўскладненні.

Быў адкліканы імператарам Аляксандрам III і неўзабаве раптам памёр. Скобелеў адрозніваўся вялікай асабістай адвагай і карыстаўся папулярнасцю сярод салдат і афіцэраў.

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France Skobelev, Mihail Dmitrievič // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 чэрвеня 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. Скобелев Михаил Дмитриевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 26 лютага 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>