Прудок (Касцюковіцкі раён)

Прудо́к^[1] (трансліт.: Prudok, руск.: Прудок; да 1938 года — Ву́саўка^[2]) — былая вёска ў Касцюковіцкім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіла ў склад Беладубраўскага сельсавета.

Былая вёска Прудок Цэнтр былой вёскі Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Касцюковіцкі Сельсавет Беладубраўскі Каардынаты 53°11′58″ пн. ш. 31°53′20″ у. д.HGЯO Першая згадка 1799 Ранейшыя назвы Вусаўка (да 1938) Насельніцтва 0 чалавек (2015) СААТА 7235804121 Прудок Прудок

Прудок на Вікісховішчы

Ліквідавана 30 чэрвеня 2015 года^[3].

Геаграфія

Вёска знаходзілася за 23 кіламетры на паўднёвы захад ад Касцюковіч і чыгуначнай станцыі Камунары, за 183 кіламетры ад Магілёва, на правым беразе ракі Беседзь^[4].

Дарога ў былой вёсцы Прудок.

Гісторыя

У складзе Расійскай імперыі

Вядома прынамсі з 1799 года, калі ў вёсцы было 12 двароў, 111 жыхароў, уладанне памешчыка^[4]. У XIX стагоддзі — цэнтр аднайменнага фальварка ў Чэрыкаўскім павеце Магілёўскай губерні. Паводле рэвізіі 1833 года, мела 53 сялянскія душы і была ўладаннем памешчыцы Саламеі Гайковай^[2]. У 1873 годзе ўладальнік фальварка калежскі саветнік Хахлоў заснаваў тут сукнавальню. У 1878 годзе была заснавана канатна-вяровачная вытворчасць^[2].

Паводле перапісу 1897 года, у вёсцы (яна ж Вусаўка) налічваўся 261 жыхар^[4]. На пачатку XX стагоддзя адносілася да Саматэвіцкай воласці і Саматэвіцкага праваслаўнага прыхода. У 1909 годзе ў вёсцы было 35 двароў і 213 жыхароў^[2] (паводле іншых звестак — 3 жыхары^[4], што, верагодна, з'яўляецца памылкай друку), яна належала сельскагаспадарчаму таварыству. Побач існаваў фальварак (1 двор, 8 жыхароў), апошнім уладальнікам якога быў дваранін Зянковіч^[2].

Савецкі перыяд

У 1919 годзе ў нацыяналізаваным будынку была адкрыта пачатковая школа (у 1925 годзе — 42 вучні). З 20 жніўня 1924 года вёска ўваходзіла ў Саматэвіцкі сельсавет Касцюковіцкага раёна Калінінскай (з 9 чэрвеня 1927 — Магілёўскай) акругі. Паводле перапісу 1926 года, у вёсцы было 58 двароў, 316 жыхароў. У 1930 годзе вяскоўцы ўступілі ў калгас^[2], у 1931 годзе ў вёсцы быў створаны калгас «Пераможац»^[4]. У 1940 годзе ў вёсцы было 77 двароў^[4].

Падчас Вялікай Айчыннай вайны, у верасні 1943 года, нямецкія акупанты поўнасцю спалілі вёску. Пасля вайны адбудавалася.

У 1986 годзе ў вёсцы было 33 гаспадаркі і 62 жыхары, яна ўваходзіла ў склад саўгаса «Саматэвічы»^[4].

У незалежнай Беларусі

У 1991 годзе жыхары вёскі былі пераселены ў пасёлак Новыя Саматэвічы^[4]. Нягледзячы на гэта, на 2007 год у вёсцы яшчэ заставаліся 4 гаспадаркі і 6 жыхароў^[4].

30 чэрвеня 2015 года вёска была афіцыйна ліквідавана^[3].

Насельніцтва

• XVIII стагоддзе: 1799 — 111 чал., 12 двароў^[4].
• XIX стагоддзе: 1833 — 53 сялянскія душы^[2]; 1897 — 261 чал.^[4]
• XX стагоддзе: 1909 — 213 чал., 35 двароў^[2]; 1926 — 316 чал., 58 двароў^[2]; 1940 — 77 двароў^[4]; 1959 — 217 чал.^[4]; 1970 — 137 чал.^[4]; 1986 — 62 чал., 33 гаспадаркі^[4]; 1999 — 11 чал., 6 двароў^[2].
• XXI стагоддзе: 2007 — 6 чал., 4 гаспадаркі^[4].

Славутасці

• Гарадзішча перыяду ранняга жалезнага веку, за 0,3 км на поўдзень ад вёскі, на мысе правага берага ракі Беседзь^[4].
• Брацкая магіла савецкіх воінаў, у якой пахаваны 21 воін, што загінулі ў 1943 годзе. У 1982 годзе ўстаноўлена скульптура воіна^[2][4].

Вядомыя асобы

• Рыгор Канстанцінавіч Ігнаценка (нар. 1930) — беларускі пісьменнік.

Зноскі

Зноскі

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2007. — 406 с. — ISBN 978-985-458-159-0. (DJVU)
2. Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Касцюковіцкага раёна. — Мн.: Вышэйшая школа, 2000. — С. 525. — ISBN 985-06-0588-Х.
3. Решение Костюковичского районного Совета депутатов от 30.06.2015 N 11-5 "Об упразднении сельских населенных пунктов Костюковичского района"
4. Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 6, кн. 2. Магілёўская вобласць / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2009. — С. 673. — ISBN 978-985-11-0440-2.