Слепазмейкі

Слепазме́йкі, або слепуны^[1] (Typhlopoidea) — сямейства неядавітых змей.

Слепазмейкі
Typhlops subcrotillus
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Паўзуны Падклас:  Дыяпсіды Інфраклас:  Лепідазаўраморфы Надатрад:  Лепідазаўры Атрад:  Лускаватыя Падатрад:  Змеі Інфраатрад:  Scolecophidia Надсямейства:  Typhlopoidea Сямейства:  Слепазмейкі
Міжнародная навуковая назва
Typhlopidae Merrem, 1820
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   174338 NCBI   34978 EOL   8113 FW   38071

Не блытаць з Слепакі.

Апісанне

Даўжыня 10-80 сантыметраў. Многія рысы будовы слепуноў звязаны з жыццём у глебе. Цела ў іх звычайна тонкае, цыліндрычнае, чэрвепадобнае, укрыта з усіх бакоў аднолькавымі дробнымі, акруглымі, гладкімі, бліскучымі лускавінкамі. Хвост кароткі, тоўсты, на канцы мае невялікі шыпік, на які жывёліна абапіраецца пры руху ў глебе. Вочы рэдукаваныя (адсюль назва), знаходзяцца пад скурай. Галава прыплюшчаная спераду, пакрыта буйнымі шчыткамі, косткі чэрапа шчыльна злучаны паміж сабой, на верхняй сківіцы маюцца накіраваныя назад зубы.

Пашырэнне

Жывуць у глебе. Пашыраны ў трапічных і субтрапічных абласцях у Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы, Паўднёвай Афрыцы, Паўднёвай Азіі, Аўстраліі і Акіяніі. У Сярэдняй Азіі водзіцца адзін від — слепазмейка. Від Ramphotyphlops braminus жыве нават у Антарктыды. Такому шырокаму распаўсюджанню гэтых слепуноў спрыяла іх перамяшчэнне ў вазонах з хатнімі раслінамі, а таксама здольнасць да партэнагенезу.

Асаблівасці біялогіі

Кормяцца дробнымі беспазваночнымі.

Яйцакладныя, некаторыя яйцажывародныя.

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15.