Станіславова (Пухавіцкі раён)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Станіславова.

Станіславо́ва^[1] (трансліт.: Stanislavova, руск.: Станиславово) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Дукорскага сельсавета.

Вёска Станіславова Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Дукорскі Каардынаты 53°34′27″ пн. ш. 27°56′41″ у. д.HGЯO Ранейшыя назвы Станіславоў Станіславаў Насельніцтва ▲78 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Аўтамабільны код 5 Станіславова Станіславова

Станіславова на Вікісховішчы

Гісторыя

Ранняя гісторыя

У XIX стагоддзі фальварак Станіславоў (Станіславаў) у Ігуменскім павеце Мінскай губерні, уласнасць Ратынскіх. Пасля 1861 года ў Навасёлкаўскай воласці Ігуменскага павета.

Каля 1874 года памёр Станіслаў Ратынскі, пасля чаго ўласнасць перайшла да спадкаемцаў па яго сястры^[2]. У 1889 годзе маёнткам валодаў стацкі саветнік Буяноўскі Фёдар Емяльянавіч, праваслаўны, было 606 дзесяцін зямлі^[3].

Найноўшы час

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Дрычынскага сельсавета^[4].

Насельніцтва

• 1897 год — 22 двары, 145 жыхароў
• 1917 год — 31 двор, 218 жыхароў
• 1926 год — 44 двары, 255 жыхароў
• 2002 год — 47 двароў, 79 жыхароў
• 2009 год — 71 жыхар
• 2019 год — 78 жыхароў^[5]

Транспарт

Праз тэрыторыю вёскі праходзіць Мінскае аддзяленне Беларускай чыгункі Мінск — Гомель. Месціцца прыпыначны пункт Новае Сяло.