Станіслаў Страціеў

Станіслаў Страціеў (балг.: Станислав Стратиев; 9 верасня 1941, Сафія, Балгарыя — 20 верасня 2000, Сафія, Балгарыя) — балгарскі пісьменнік, драматург, кінасцэнарыст.

Станіслаў Страціеў
балг.: Станислав Стратиев
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	9 верасня 1941(1941-09-09)[1]
Месца нараджэння	Сафія, Трэцяе Балгарскае царства[2]
Дата смерці	20 верасня 2000(2000-09-20)[1] (59 гадоў)
Месца смерці	Сафія, Балгарыя[3]
Пахаванне	Цэнтральныя могілкі Сафіі[d]
Грамадзянства	Балгарыя
Альма-матар	Сафійскі ўніверсітэт
Месца працы	Aleko Konstantinov Theater of Satire[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік, драматург, кінасцэнарыст
Гады творчасці	1958—2000
Жанр	сатыра
Мова твораў	балгарская
stanislavstratiev.org
Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія

Станіслаў Страціеў нарадзіўся 9 верасня 1941 г. у Сафіі. Працуючы журналістам, газета «Народная моладзь» (балг.: «Народна младеж»; 1964—1968), сатырычны штотыднёвік «Шэршань» (балг.: «Стършел»; 1968—1975), завочна скончыў філалагічны факультэт Сафійскага ўніверсітэта імя Клімента Охрыдскага.

С. Страціеў — аўтар шэрага твораў у розных жанрах — зборнік апавяданняў «Самотныя ветраныя млыны», кнігі аповесцей «Дзікая качка між дрэў», «Падарожжа без чамадана», «Падрабязнасці пейзажу», зборнікі сатырычных апавяданняў «Траянскі конь», «Карабель пяюн», «Пейзаж з сабакам» «Балгарская мадэль», п’есы «Рымская купальня», «Замшавая куртка», «Аўтобус», сцэнарыі некалькіх мастацкіх фільмаў^[4]. Фільм «Аркестр без назвы» (1982) паводле ягонага сцэнара многія лічаць найлепшым балгарскім фільмам усіх часоў. Драматургічная дзейнасць Страціева звязаная з сафійскім Тэатрам сатыры, у якім ён працаваў да самай сваёй смерці^[5].

П’есы

• «Рымская лазня» (1974)
• «Замшавая куртка» (1976)
• «Аўтобус» (1980)
• «Максімаліст» (1984)
• «Падрабязнасці пейзажу» (1987)
• «Мамант» (1990)
• «Пустыя пакоі» (1999)

Празаічныя творы

• «Самотныя ветраныя млыны» (1969)
• «Кароткае сонца» (1977)
• «Дзікія пчолы» (1977)

Фільмаграфія

Аўтар кінасцэнарыяў:

• «Кароткае сонца» (1979)
• «Аркестр без назвы» (1982)
• «Эквілібрыум» (1983)

Беларускія пераклады

• «Кароткае сонца» // «Далягляды», Мастацкая літаратура, Мінск — 1979. С. 10-70. Пераклад Уладзімір Анісковіч.
• «Дзікія пчолы» // «Полымя» № 6 (710) — 1988. Пераклад Уладзімір Анісковіч.
• «Балгарская мадэль» [Апавяданьні: «Балгарская рыба»; «Балгарская доля»; «Балгарскі пункт гледжання»; «Балгарская мадэль»; «Балгарскі самурай»; «Фільм па-балгарску»; «Фотапавелічэнне»; «Развод па-балгарску» і інш.] // «ARCHE», № 4 (103) — 2011. С. 513—534. Выбрала і пераклала Ірына Пінхасік.

Зноскі

1. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
2. Deutsche Nationalbibliothek Record #1024678059 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #1024678059 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
4. «Далягляды», Мастацкая літаратура, Мінск 1979. С. 10.
5. «ARCHE», № 4 (103) – 2011. С. 513. (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2019. Праверана 3 December 2019.