Сульфанілавая кіслата

Сульфані́лавая кіслата́^[1] (параамінабензолсульфакіслата, n-амінабензолсульфакіслата^[1], 4-амінафенолсульфонавая кіслата, анілін-4-сульфонавая кіслата) — унутраная соль, формула якой C₆H₇NO₃S, структурная NH₂—C₆H₄—SO₃H.

Сульфанілавая кіслата
Агульныя
Сістэматычнае найменне	Сульфанілавая кіслата
Хім. формула	C6H7NO3S
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса	173,2 г/моль
Шчыльнасць	(адносна воды, вада - 1): 1,5 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення	288 °C
Хімічныя ўласцівасці
Растваральнасць у вадзе	слабая, (пры 20 °C) 1 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	121-57-3
PubChem	8479
Рэг. нумар EINECS	204-482-5
SMILES	C1=CC(=CC=C1N)S(=O)(=O)O
ChemSpider	8166

Уласцівасці

Уяўляе сабой белыя ці шэрыя крышталі. Раскладаюцца пры тэмпературы 280—300 °C, абмежавана растваральныя ў вадзе (1 г у 100 г пры 20 °C). Сульфанілавая кіслата — унутраная соль, у якой амінагрупа нейтралізаваная астаткам сульфакіслаты, таму яна не ўтварае соляў з мінеральнымі кіслотамі, але яе сульфагрупа можа быць нейтралізаваная шчолачамі.

Атрымліваецца сульфаваннем аніліну канцэнтраванай сернай кіслатой пры тэмпературы 180 °C.

Выкарыстанне

Сульфанілавая кіслата выкарыстоўваецца ў вытворчасці фарбавальнікаў, лекавых сродкаў, у якасці рэагента ў аналітычнай хіміі, для вызначэння білірубіну ў крыві.

Зноскі

1. БелЭн 2002.