Сяргей Васільевіч Рахманінаў

Сяргей Васільевіч Рахманінаў (1 красавіка (20 сакавіка па старым стылі) 1873, Сямёнава, Старарускі павет, Наўгародская губерня, Расійская імперыя — 28 сакавіка 1943) — расійскі кампазітар , піяніст , дырыжор.

Сяргей Васільевіч Рахманінаў
руск.: Сергей Васильевич Рахманинов
Асноўная інфармацыя
Імя пры нараджэнні	руск.: Сергей Васильевич Рахманинов
Дата нараджэння	1 красавіка 1873(1873-04-01)[1][2][…] ці 20 сакавіка 1873(1873-03-20)[3]
Месца нараджэння	Старарускі павет[d], Наўгародская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	28 сакавіка 1943(1943-03-28)[4][5][…]
Месца смерці	Беверлі-Хілз, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША[6]
Месца пахавання	Кенсіка[d][7]
Краіна	Расійская імперыя, ЗША
Бацька	Vasily Arkadyevich Rachmaninoff[d][8]
Маці	Lyubov Petrovna Butakova[d][8]
Жонка	Natalya Satina[d]
Дзеці	Irene Sergievna Rachmaninoff[d] і Tatiana Rakhmaninov[d]
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага (1892)[1] Санкт-Пецярбургская дзяржаўная кансерваторыя імя М. А. Рымскага-Корсакава (1885)[1] Нацыянальная акадэмія Св. Цэцыліі[d]
Месца працы	Школа № 19[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Nikolai Zverev[d][1][9], Anton Arensky[d][1], Сяргей Іванавіч Танееў[1] і Alexander Siloti[d][1]
Прафесіі	кампазітар, піяніст, дырыжор, музыказнавец, віртуоз
Гады актыўнасці	з 1892
Інструменты	фартэпіяна
Выхаванцы	Gina Bachauer[d] і Ruth Slenczynska[d]
Узнагароды	залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1932)
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы
rachmaninoff.org (англ.)

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Маскоўскую кансерваторыю па класе фартэпіяна (1891, у А. Зілоці) і кампазіцыі (1892, у С.Танеева і А. Арэнскага). У 1895 канцэртаваў па Расіі і за мяжой. У 1897—98 дырыжор Маскоўскай прыватнай рускай оперы С. Мамантава, у 1904—06 — Вялікага тэатра. 3 1917 за мяжой, пераважна ў ЗША. У II сусветную вайну даваў канцэрты ў фонд Чырвонай Арміі.

Творчасць

С. Рахманінаў — адзін з апошніх кампазітараў-рамантыкаў, які завяршыў рускую рамантычную традыцыю М. Глінкі, П. Чайкоўскага, М. Рымскага-Корсакава. Яго музыцы ўласцівы яркі меладызм, маляўнічасць, арыгінальнасць гарманічнай мовы, багацце і разнастайнасцк рытмікі; рамантычны пафас і напружаны драматызм спалучаюцца з праніклівай лірыкай і паэтычнай сузіральнасцю.

Сярод твораў кампазітара оперы «Алека» (1892), «Скупы рыцар» і «Франчэска да Рыміні» (абедзве паст. 1904); кантата «Вясна» (1902), вакальна-сімфанічная паэма «Званы» (1913); сімфанічная паэма «Востраў мёртвых» (1909), «Тры рускія песні» для аркестра і хору (1926); 3 сімфоніі (1895, 1907, 1936), Сімфанічны танцы (1940), 4 канцэрты (1891, 1901, 1909, 1926); Рапсодыя на тэму Паганіні (1934) для фартэпіяна з аркестрам, фартэпіянныя варыяцыі, 2 фартэпіянныя санаты (1907, 1913), цыклы фартэпіянных п’ес. Больш за 80 рамансаў звязаны з вершамі рускіх паэтаў, сярод іх «Не спявай, прыгажуня, пры мне» («Не пой, красавица, при мне») на словы А. Пушкіна, «Вясеннія воды» («Весенние воды») на словы Ф. Цютчава, «У маўчанні ночы таямнічай» («В молчаньи ночи тайной») на словы А. Фета і інш. Меладычны дар С. Рахманінава выявіўся ў песні «Вакаліз» (1915), якая злучае тыпова рускую распеўнасць са строгай рытмічнай астынатнасцю барочнай арыі. У галіне камернай інструментальнай музыкі значнымі творамі з’яўляюцца «Элегічнае трыа. Памяці вялікага мастака П. І. Чайкоўскага» (1893) і саната для віяланчэлі і фартэпіяна (1901).

Выканальніцкае мастацтва С. Рахманінава — адно з вышэйшых дасягненняў сусветнага піянізму XX ст.

Бібліяграфія

• Литературное наследие. Т. 1—3. М., 1978—80.

Зноскі

1. Г. Риман Рахманинов // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 3. — С. 1084.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27680201'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27773795'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q7117345'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2910129'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q213539'></a>
2. Rachmaninoff, Sergei Vasilievich // The Enciclopædia Britannica — 12 — London, NYC: 1922. — Vol. XXXII Pacific Ocean Islands to Zuloaga. — P. 219.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q38179097'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q84'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15987490'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q60'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27910113'></a>
3. საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — 2001. Праверана 21 сакавіка 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q58357743'></a>
4. Рахманинов Сергей Васильевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
5. Sergei Rachmaninov // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q31964'></a>
6. https://www.nytimes.com/1943/04/20/archives/rachmaninoff-will-filed-estate-except-2-pieces-of-land-in-germany.html
7. Find a Grave — 1996. Праверана 20 чэрвеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>
8. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>
9. https://web.archive.org/web/20210104145806/https://www.lib.umd.edu/ipam/great-pianistic-traditions/early-russian-schools/early-russian-schools