Эдмунд Станіслававіч Юдзіцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Юдзіцкі.

Эдмунд Станіслававіч Юдзі́цкі (руск.: Эдмунд Станиславович Юдицкий; каля 1838, Глуск — 1908, Масква) — рускі архітэктар, адзін са славутых майстроў маскоўскага мадэрну.

Эдмунд Станіслававіч Юдзіцкі
Дата нараджэння	1838
Месца нараджэння	Глуск, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1908
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Масква
Грамадзянства	Расійская імперыя
Працы і дасягненні
Працаваў у гарадах	Масква
Архітэктурны стыль	мадэрн, класіцызм
Найважнейшыя пабудовы	Асабняк М. Г. Зіміна, даходны дом І. Д. Пігіта
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Э. С. Юдзіцкі нарадзіўся каля 1838 года ў Глуску ў сям’і ваеннага афіцэра, Станіслава Юдзіцкага, сына вядомага генерал-паручніка польскіх войскаў і кавалера Мальтыйскага ордэна Іосіфа Юдзіцкага. Тэхнік архітэктуры, які меў у Маскве вялікую архітэктурную практыку. Працаваў у стылях мадэрн і класіцызм. У 1892 годзе з’яўляўся членам Савета рымска-каталіцкай царквы.

Пражываў разам з сынам Ігнаціем у Маскве, у доме Каровіна на Пятроўцы. Памёр у 1908 годзе, пахаваны на каталіцкіх могілках у Маскве^[1].

Пабудовы ў Маскве

• 1891 — Даходны дом А. Талмачовай, сумесна з Б. В. Фрэйдэнбергам, Камергерскі завулак, 1^{[заўв 1]};
• 1892 — Гарадская сядзіба, Вялікі Ардынскі завулак, 4, буд. 2^[2];
• 1894—1895 — Гарадская сядзіба Татарнікавых (О. Татарнікавай), Арыстархаўскі завулак, 7/13 стар. 1 і 3 — Вялікі Дравяны завулак, 13/7, аб'ект культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння^[2];
• 1896 — Асабняк Н. Г. Зіміна, Дзягцярны завулак, 8;
• 1898 — Перабудова дома, Малая Дзмітраўка, 9;
• 1899—1900 — Даходны дом Р. А. фон Кольбэ, Марасейка, 10;
• 1901 — Даходны дом Івановых — жылы дом, Хітроўскі завулак, 3/1, стар. 1;
• 1902—1903 — Дом Маскоўскага таварыства анілінавых вытворчасцей (прыбудова), Вялікая Сямёнаўская вуліца;
• 1902—1903 — Даходны дом І. Д. Пігіта, сумесна з А. І. Мілковым, Вялікая Садовая, 10;
• 1904 — Даходны дом Б. М. Катлама, Вуліца Красная Прэсня, 28;
• 1907 — Перабудова бібліятэкі пры польскім касцёле, Мілюцінскі завулак, 18;
• 1913 — Даходны дом, вуліца Радыё, ?^[3].

Заўвагі

1. Тут і далей праекты і пабудовы прыведзены ў храналагічным парадку паводле М. У. Нашчокінай, з неабходнымі дадаткамі і ўдакладненнямі.