Свята-Міхайлаўская царква (Такары)
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Свята-Міхайлаўская царква — праваслаўны храм у вёсцы Такары Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці, помнік драўлянага дойлідства. Знаходзіцца ў цэнтры вёскі.
Праваслаўны храм | |
Свята-Міхайлаўская царква | |
---|---|
52°21′30,36″ пн. ш. 23°15′44,94″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Такары |
Канфесія | Беларуская праваслаўная царква |
Епархія | Брэсцкая |
Архітэктар | невядома і Вільгельм Аўгуставіч Срока |
Дата заснавання | 1528 |
Будаўніцтва | 1816 |
Статус | Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 112Г000372 |
Стан | дзейнічае |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Царква ў Такарах пабудавана ў 1528 і адноўлена ў 1782 г. Паводле запісу з Актавай кнігі Берасцейскага ваяводства за 1584—1592 гг., 24 красавіка 1592 г. уладальнікі Такароўскага маёнтка «вси одностайне Панове Токаровскіе и хтожъ колвекъ кгрунты свои купчею вечистою, альбо заставою въ Токарях мели» на вечныя часы і на вечны пажытак далі мясцовай царкве адну валоку і пяць моргаў зямлі. Дакладнай і абавязковай умовай было вызначана, што парушальнік гэтага запісу з паноў Такароўскіх або іх нашчадкаў, назад узяўшы падараваны грунт сабе, мае быць прызваны да закона і сплаціць пакрыўджанаму боку «закладу вместо кгвалту» (спагнанне за шкоду) у памеры дваццаць коп літоўскіх грошаў, а пасля выплаты вярнуць адабраную зямлю Такароўскай царкве. 3 дароўнага запісу вынікае, што царква ў Такарах — «руская», г.зн. праваслаўная, старадаўняя. Чарговую святыню ў Такарах узвялі ў 1782 г[1].
У 1816 г. на месцы ранейшага храма паставілі новы. Паводле паведамлення з летапісу Такарскай царквы за 1934 г., царква 1816 г. перавезена з в. Дубін Пружанскага павета, дзе яна была могілкавай[1].
У 1837 г. святыня прысвячалася архангелу Міхаілу, уваходзіла ў Камянецкі ўніяцкі дэканат, мела філіяльную капліцу 1740 г. у Пужыцы. Апошнім уніяцкім святаром-адміністратарам у Такарах быў святар Ігнацы Залеўскі, які даў пісьмовую згоду на далучэнне да праваслаўя. У 1873 г. капітальна адрамантавана, па ўсёй шырыні павялічана на 8 аршын[1].
У чэрвені 1909 года была дабудавана званіца па праекце архітэктара Вільгельма Срокі[2]. Метрычныя кнігі з 1766 г. страчаны пад час Першай сусветнай вайны. Царква апынулася ў лініі абстрэлу, снарадам быў пашкоджаны крыж на званіцы і пазней упаў, новы пастаўлены ў 1924 г. Пры адступленні рускіх войскаў у 1915 г. ад агню пацярпелі прычтавыя пабудовы і 2-класнае вучылішча побач з царквою. У 1926 г. яна добраўпарадкавана і распісана. У 1935—1936 гг. дах перакрыты гонтам, у 1936 г. набыта Укрыжаванне (Галгофа)[1].
З 1990 года царква дзейнічае. Штогод 1 верасня ў Такарах святкуецца як дзень закладкі храма, 8 лістапада — прастольнае свята. Занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэння[1].
Будынак адназрубавы з двух’яруснай званіцай на галоўным фасадзе, прамавугольнай у плане алтарнай часткай і дзвюма невялікімі рызніцамі з заходняга боку. Дах двухсхільны, гонтавы. Званіца (чацвярык на чацверыку) завершаная васьмігранным светлавым барабанам з макаўкай. Франтальны арачны праём званіцы запоўнены абразом «Святы Міхаіл». Сцены царквы вертыкальна ашаляваныя.
Акаймавана бутавай агароджай і скверам.
Абразы 17 — 18 ст.: «Маці Божая Адзігітрыя», «Каранаванне Маці Божай» у драўляным абкладзе, «Троіца», абразы-таблеткі «Маці Божая з дзіцем» і «Мікалай Цудатворац» (19 ст.).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.