DLEU1

Deletirani protein limfocitne leukemije 1 (nekodirani protein), znan i kao DLEU – u molekulskoj biologiji – je duga nekodirajuća RNK. Odgovarajući gen kod ljudi nalazi se na hromosomu 13, sekvenca q14. Gen DLEU1 je izvorno identificiran kao potencijalni tumor supresorski gen i često se deletira kod pacijenata sa hroničnom limfocitnom leukemojom B-ćelija.^[3] Kasnije je otkriveno da je to dugolančana nekodirajuća RNK sa preko 20 različitih varijanti prerade.^[4]

DLEU1
Identifikatori
Aliasi	DLEU1
Vanjski ID-jevi	OMIM: 605765 GeneCards: DLEU1
Lokacija gena (čovjek) Hrom. Hromosom 13 (čovjek)[1] Bend 13q14.2-q14.3 Početak 50,082,169 bp[1] Kraj 50,906,856 bp[1]
Ortolozi
Vrste	Čovjek	Miš
Entrez	10301	n/a
Ensembl	ENSG00000176124	n/a
UniProt	n a	n/a
RefSeq (mRNK)	NM_005887	n/a
RefSeq (bjelančevina)	n/a	n/a
Lokacija (UCSC)	Chr 13: 50.08 – 50.91 Mb	n/a
PubMed pretraga	[2]	n/a
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjek

Kloniranje i ekspresija

Gubitak (delecija) hromosomskog segmenta 13q14 česta je citogenetička promjena u hroničnoj limfocitnoj leukemiji B-ćelija (BCLL), što ukazuje na prisutnost navodnog gena za supresiju tumora na ovom mjestu. Izgradnjom detaljne restrikcije i transkripcijske karte minimalno deletirane regije od 130 kb, skriningom panela primarnih klonova BCLL, pretraživanjem baze podataka EST i mapiranjem delecije, Liu et al. (1997) identificirali su dva gena, DLEU1 i DLEU2, koje su nazvali Leu1 i Leu2, u minimalno deletiranom području od 10 kb. Gen DLEU1 kodira izvedeni protein od 72 aminokiseline. Northern blot analiza otkrila je ekspresiju transkripta od 1,1 kb, sa snažnom ekspresijom u sjemenicima, timusu i tankom crijevu i nižom ekspresijom u prostati, slezeni, limfocitima periferne krvi i jajnicima.^[5]

Wolf et al. (2001) utvrdili su da je DLEU1 samo mali dio velikog gena, koji su označili genom povezanim s B-ćelijskom neoplazijom s višestrukim preradama (BCMS), koji obuhvata sve kritične podregije za BCLL, uključujući distalnu. Otkrili su da se gen eksprimira u više od 20 alternativno prerađenih varijanti RNK. Iako je opažena specifična ekspresija varijanti RNK, nije bilo dokaza za ekspresiju varijante specifične za BCLL. Analiza sekvence varijanti RNK pokazala je da BCMS transkripti pripadaju grupi nekodirajućih RNK.^[6]

Struktura gena

Liu et al (1997) utvrdili su da gen DLEU1 nema TATA-kutiju, ali ima nekoliko potencijalnih cis-djelujućih elemenata DNK. Analizom genomskih sekvenci utvrđeno je da su DLEU1 i DLEU2 udaljeni približno 300 bp, raspoređeni na način "lice-u-glavu" i transkribirani u suprotnim smjerovima. Analiza mutacije nije uspjela otkriti bilo kakve intragene ili tačkaste mutacije, ali je prvi egzon svakog gena bio deletiran u svim ispitivanim slučajevima gubitka 13q14. Predložili su da su DLEU1 i DLEU2 geni kandidati za supresiju tumora u BCLL.<ref name =

Wolf et al (2001) utvrdili su da BCMS gen sadrži najmanje 50 egzona koji obuhvataju 560 kb ili više genomske DNK. Poravnavanje gena sa svim kritičnim podregijama za BCLL bilo je u skladu s BCMS -om koji je najvjerojatniji kandidat za gen supresor tumora u sekvenci 13q14, uključenoj u leukemogenezu BCLL-a.

Također pogledajte

• Dugolančana nekodirajuća RNK