Milka Ivić
srbijanska lingvistkinja From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Milka Ivić (11. decembar 1923 – 7. mart 2011) bila je srbijanska lingvistkinja.
Biografija
Rođena je 11. decembra 1923. u Beogradu gdje je diplomirala 1949. i doktorirala 1954. na Filološkom fakultetu u Beogradu kod Aleksandra Belića.[1] sa tezom "Značenja srpskohrvatskog instrumentala i njihov razvoj". Od 1954. radila je kao naučni suradnik u Instututu za srpskohrvatski jezik SANU, od 1955. docent, 1959. izvanredni profesor, a od 1964—84. redovna profesorica savremenog srpskohrvatskog jezika i opće lingvistike na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Bila je i gostujući profesor nekoliko različitih univerziteta u SAD-u i u Japanu.[1]
Posebno je bila poznata po svojoj knjizi Pravci u lingvistici.[2] Bila je članica Norveške akademije nauka i književnosti od 1976,[3] Saksonske akademije nauka u Lajpcigu,[4] dopisni član Slovenske akademije nauka i umjetnosti od 1983,[2] i članica Srpske akademije nauka i umjetnosti.[5]
Desetljećima je uređivala časopis Južnoslovenski filolog, a bila je i član redakcija niza drugih uglednih lingvističkih časopisa u svijetu. Više od dva desetljeća bila je član Međunarodne komisije za proučavanje gramatičke strukture slavenskih jezika.[6] Bila je recenzent i predsjednik[6] Uređivačkog odbora za Rječnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika i recenzent tomu Rječniku od XI knjige.
Bila je udata za Pavla Ivića.
Remove ads
Djela (izbor)
- Pravci u lingvistici I
- Pravci u lingvistici II
- Značenja srpskohrvatskog instrumentala i njihov razvoj
- O jeziku Vukovom i vukovskom
- Lingvistički ogledi
Dodatna Literatura
- Bibliografija radova akademika Milke Ivić : u čast osamdeset godina života, SANU, 2005.
Također pogledajte
Reference
Vanjski linkovi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads