envilir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /əm.biˈɫi/, balear /əɱ.viˈɫi/
Occidental: nord-occidental /em.biˈɫi/
valencià /eɱ.viˈɫiɾ/, /em.biˈɫi/

Verb

envilir trans., pron. (pronominal envilir-se)

  1. Tractar algú amb vilesa.
  2. (pronominal) Esdevenir menyspreable.

Conjugació

Paradigmes de flexió: envileixo, envileix, envilim

Sinònims

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: en·vi·lir (3)

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads