intrigar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: /in.tɾiˈɣa/ Occidental: nord-occidental /in.tɾiˈɣa/ valencià /in.tɾiˈɣaɾ/, /in.tɾiˈɣa/
- Rimes: -a(ɾ)
- Homòfon: intrigà
- Etimologia: Del francès intriguer («embolicar, maquinar»), de l'italià intrigare, del llatí intricāre. Doblet de entrigar-se i intricar.
Verb
intrigar intr., trans.
- Procedir, obrar amb intriga.
Conjugació
Primera conjugació regular, amb alternança consonàntica en el radical
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Derivats
Traduccions
Miscel·lània
Vegeu també
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
- Diccionari Catalá-Castellá-Llatí-Frances-Italiá: Per una societat de catalans. Barcelona, 1839. Tom II.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads