intrigar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /in.tɾiˈɣa/
Occidental: nord-occidental /in.tɾiˈɣa/
valencià /in.tɾiˈɣaɾ/, /in.tɾiˈɣa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: intrigà
  • Etimologia: Del francès intriguer («embolicar, maquinar»), de l'italià intrigare, del llatí intricāre. Doblet de entrigar-se i intricar.

Verb

intrigar intr., trans.

  1. Procedir, obrar amb intriga.

Conjugació

Paradigmes de flexió: intrigo, intriga, intriguem

Derivats

Traduccions

Miscel·lània

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads