Гомилетикăлла литература

Гомолетикăлла литература — гомилетика çине таянса тата тăнлантару, ÿкĕтлев тĕллевĕсемпе ăсталанă текст. Вăл, паллах, ытларах тĕнпе çыхăннă, анчах та унта пĕтĕмĕшле, пурне те (Турра ĕненекенсене те, ĕнеменнисене те) кирлĕ хаклăлăхсемпе чăнлăхсем те çук мар.

"Гомолетикăлла литература" текен ăнлав чăнах та пур, кăна ак çакнашкал тĕслĕхсемпе кăтартса пама пулать.

Электронлă еврей энциклопедийĕнчен^[1]:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)  

ГОМИЛЕТИ́ЧЕСКАЯ ЛИТЕРАТУ́РА, нравоучительные произведения для чтения, основанные на комментировании мотивов Библии (ср. Проповедь).

<Куçару: Гомилетикăлла литература, вуламалли ăс паракан хайлав, Библири самантсене комментариленисем çинче никĕсленет.>

Христианлăхпа çыхăннă ĕçре (рецензи)^[2]:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)  

Эта мелкая гомилетическая литература с полною ясностью свидетельствует, на сколько наши гомилетики отстояли далеко от проповеднической практики и какое интересное содержание имела бы гомилетика, если бы она занялась теми же живыми вопросами, которые обсуждаются в последние годы в мелкой гомилетической литературе.

<Куçару: Ку вĕтĕ гомилетикăлла литература уççăн çакна кăтартать: пирĕн гомилетиксем ÿкĕтлев ĕçлевлĕхĕнчен мĕн тери аякра тăраççĕ иккен тата гомилетика еплерех кăсăклă пулма пултарĕччĕ, енчен те вăл хайхи вĕтĕ гомолетикăлла литературăра çаврăнакан çав чĕрĕ ыйтусемпех майлашнă пулсан та.>

Тата тепĕр цитата^[3]:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)  

Богословская и гомилетическая литература заимствуются на Руси фрагментарно, прежде всего в составе сборников. Русь, в отличие от Византии, не имело многовековой традиционной образованности

<Куçару: Телогилле тата гомилетикăлла литература Руçе фрагментсемпе çитет, чăн малтанах пухăсен йышĕнче. Руçре, Византипе танлаштарсан, нумай ĕмĕре тăсăлакан традицилле вĕренÿлĕх пулман.>

Чăваш сăмахлăхĕнчи гомолетикăлла литература тĕслĕхĕсем[4][5]

• [Паллă мар автор]. Ӳкĕнÿ. — "Церковные молитвы и исповедь на чувашском языке" кĕнекере пичетленнĕ (Мускав, 1809)
• [Паллă мар автор]. Чăвашсен тĕшмĕшĕн сиенĕ çинчен вĕрентсе калани. 1840-мĕш çулсем. Алçыру.
• Вишневский В.П. Чăвашла çырнă вунпĕр ÿкĕт (Пĕтĕмĕшле вырăсла "Поучения о тщете чувашских суеверий" ят панă).1846-мĕш çул. Алçыру.
• Талавринов Н. Вĕрентсе калани. 1849-1857-мĕш çулсем. Алçыру.
• Громов В.П. Вĕрентсе каланисем. 1850-1852. Алçыру.
• Стратонов И. Ӳкĕнÿ. 1850-мĕш çулсем. Алçыру.
• Васильев, Василий. Торă корннă праздник çинчен сăмах. Вĕрентсе калани. (Хусан, 1871).

Вуламалли

• Гомилетика // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• Аверкий (Таушев). Руководство по гомилетике. — М.: ПСТГи, 2001. — 143 с. — ISBN 5-7429-0110-0
• Архиеп. Феодосий (Бильченко). Гомилетика // Православная энциклопедия. — М. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — Т. XII. — С. 23-39. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 5-89572-017-X.
• Прот. Артемий Владимиров. Искусство речи. Курс лекций. — Москва: Изд-во ПСТГУ, 2011. — 368 с. ISBN 978-5-7429-0652-0.
• Юрьевский А. Гомилетика, или наука о пастырском проповедании Слова Божия