Ευρωπαϊκή Ενιαία Αγορά
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ευρωπαϊκή Ενιαία Αγορά ή Εσωτερική Αγορά ή Κοινή Αγορά είναι μια ενιαία αγορά που περιλαμβάνει τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καθώς και – με ορισμένες εξαιρέσεις – την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία μέσω της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και την Ελβετία μέσω διμερών συνθηκών. Η ενιαία αγορά επιδιώκει να εγγυηθεί την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, κεφαλαίων, υπηρεσιών και ανθρώπων, γνωστές συλλογικά ως «τέσσερις ελευθερίες».[2] [3] [4] [5]
Ευρωπαϊκή Ενιαία Αγορά | ||
---|---|---|
| ||
Μπλε: Κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γαλάζιο: Κράτη, μη μέλη της ΕΕ, που συμμετέχουν στην ενιαία αγροά μέσω του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου ή έχουν διμερείς συμφωνίες με την ΕΕ | ||
Έδρα | Βρυξέλλες | |
Επίσημη γλώσσα | Γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης | |
Μέλη | Κράτη μέλη | |
• Σύνολο | 4.986.038 km2 | |
Πληθυσμός • Εκτίμηση 2021 | 448.350.000 | |
Α.Ε.Π. (PPP) • Ολικό • Κατά κεφαλή | 16,3 τρισεκατομμύρια ευρώ[1] | |
Νόμισμα | Ευρώ (EUR) |
Ορισμένες υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ χωρες έχουν Συμφωνίες Σταθεροποίησης και Σύνδεσης με την ΕΕ, οι οποίες επιτρέπουν περιορισμένη συμμετοχή σε επιλεγμένους τομείς της Ενιαίας Αγοράς, όπως η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία και η Σερβία . Επιπλέον, μέσω τριών μεμονωμένων συμφωνιών για μια Βαθιά και Συνολική Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου (DCFTA) με την ΕΕ, οι μετασοβιετικές χώρες της Γεωργίας, της Μολδαβίας και της Ουκρανίας έχουν επίσης λάβει περιορισμένη πρόσβαση στην ενιαία αγορά σε επιλεγμένους τομείς.[6] Η Τουρκία έχει πρόσβαση στην ελεύθερη κυκλοφορία ορισμένων εμπορευμάτων μέσω της ένταξής της στην Τελωνειακή Ένωση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας.[7] Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησε από την Ευρωπαϊκή Ενιαία Αγορά στις 31 Δεκεμβρίου 2020. Επετεύχθη συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ευθυγράμμιση της Βόρειας Ιρλανδίας με τους κανόνες που διέπουν τη μετακίνηση αγαθών στην Ευρωπαϊκή Ενιαία Αγορά, για τη διατήρηση ανοιχτών συνόρων σε ολόκληρο το νησί της Ιρλανδίας. [8]
Η αγορά έχει ως στόχο να αυξήσει τον ανταγωνισμό, την εξειδίκευση της εργασίας και τις οικονομίες κλίμακας, επιτρέποντας στα αγαθά και τους συντελεστές παραγωγής να μετακινούνται στην περιοχή όπου εκτιμώνται περισσότερο, βελτιώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της κατανομής των πόρων. Έχει επίσης σκοπό να προωθήσει την οικονομική ολοκλήρωση με την οποία οι κάποτε χωριστές οικονομίες των κρατών μελών ενσωματώνονται σε μια ενιαία οικονομία σε όλη την ΕΕ.[9] Η δημιουργία της εσωτερικής αγοράς ως απρόσκοπτης, ενιαίας αγοράς είναι μια συνεχής διαδικασία, με την ολοκλήρωση του κλάδου των υπηρεσιών να εξακολουθεί να περιέχει κενά.[10] Σύμφωνα με μια εκτίμηση του 2019, λόγω της ενιαίας αγοράς το ΑΕΠ των χωρών μελών είναι κατά μέσο όρο 9 τοις εκατό υψηλότερο από ό,τι θα ήταν αν υπήρχαν δασμολογικοί και μη δασμολογικοί περιορισμοί.[11]