μισέω

Ancient Greek

Etymology

From μῖσος (mîsos, “hatred”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /miː.sé.ɔː/ → /miˈse.o/ → /miˈse.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /miː.sé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /miˈse.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈse.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈse.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈse.o/

Verb

μῑσέω • (mīséō)

1. to hate
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 45
   • 414 BCE, Aristophanes, The Birds 36
   • 446 BCE – 411 BCE, Eupolis, Collected Works 351.1
   • c. 440 BCE, Euripides, Rhesus 333
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.119
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.272
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, Men at Arbitration 216
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.284
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Crassus 6
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Tobit 4.15
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 818
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1134
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.83

Inflection

   Present: μῑσέω, μῑσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῑσέω	μῑσέεις	μῑσέει	μῑσέετον	μῑσέετον	μῑσέομεν	μῑσέετε	μῑσέουσῐ(ν)
	subjunctive	μῑσέω	μῑσέῃς	μῑσέῃ	μῑσέητον	μῑσέητον	μῑσέωμεν	μῑσέητε	μῑσέωσῐ(ν)
	optative	μῑσέοιμῐ	μῑσέοις	μῑσέοι	μῑσέοιτον	μῑσεοίτην	μῑσέοιμεν	μῑσέοιτε	μῑσέοιεν
	imperative		μῑ́σεε	μῑσεέτω	μῑσέετον	μῑσεέτων		μῑσέετε	μῑσεόντων
middle/ passive	indicative	μῑσέομαι	μῑσέῃ / μῑσέει	μῑσέεται	μῑσέεσθον	μῑσέεσθον	μῑσεόμεθᾰ	μῑσέεσθε	μῑσέονται
	subjunctive	μῑσέωμαι	μῑσέῃ	μῑσέηται	μῑσέησθον	μῑσέησθον	μῑσεώμεθᾰ	μῑσέησθε	μῑσέωνται
	optative	μῑσεοίμην	μῑσέοιο	μῑσέοιτο	μῑσέοισθον	μῑσεοίσθην	μῑσεοίμεθᾰ	μῑσέοισθε	μῑσέοιντο
	imperative		μῑσέου	μῑσεέσθω	μῑσέεσθον	μῑσεέσθων		μῑσέεσθε	μῑσεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μῑσέειν				μῑσέεσθαι
participle	m	μῑσέων				μῑσεόμενος
	f	μῑσέουσᾰ				μῑσεομένη
	n	μῑσέον				μῑσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μῑσῶ, μῑσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῑσῶ	μῑσεῖς	μῑσεῖ	μῑσεῖτον	μῑσεῖτον	μῑσοῦμεν	μῑσεῖτε	μῑσοῦσῐ(ν)
	subjunctive	μῑσῶ	μῑσῇς	μῑσῇ	μῑσῆτον	μῑσῆτον	μῑσῶμεν	μῑσῆτε	μῑσῶσῐ(ν)
	optative	μῑσοίην / μῑσοῖμῐ	μῑσοίης / μῑσοῖς	μῑσοίη / μῑσοῖ	μῑσοῖτον / μῑσοίητον	μῑσοίτην / μῑσοιήτην	μῑσοῖμεν / μῑσοίημεν	μῑσοῖτε / μῑσοίητε	μῑσοῖεν / μῑσοίησᾰν
	imperative		μῑ́σει	μῑσείτω	μῑσεῖτον	μῑσείτων		μῑσεῖτε	μῑσούντων
middle/ passive	indicative	μῑσοῦμαι	μῑσεῖ, μῑσῇ	μῑσεῖται	μῑσεῖσθον	μῑσεῖσθον	μῑσούμεθᾰ	μῑσεῖσθε	μῑσοῦνται
	subjunctive	μῑσῶμαι	μῑσῇ	μῑσῆται	μῑσῆσθον	μῑσῆσθον	μῑσώμεθᾰ	μῑσῆσθε	μῑσῶνται
	optative	μῑσοίμην	μῑσοῖο	μῑσοῖτο	μῑσοῖσθον	μῑσοίσθην	μῑσοίμεθᾰ	μῑσοῖσθε	μῑσοῖντο
	imperative		μῑσοῦ	μῑσείσθω	μῑσεῖσθον	μῑσείσθων		μῑσεῖσθε	μῑσείσθων
		active				middle/passive
infinitive		μῑσεῖν				μῑσεῖσθαι
participle	m	μῑσῶν				μῑσούμενος
	f	μῑσοῦσᾰ				μῑσουμένη
	n	μῑσοῦν				μῑσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμῑ́σεον, ἐμῑσεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῑ́σεον	ἐμῑ́σεες	ἐμῑ́σεε(ν)	ἐμῑσέετον	ἐμῑσεέτην	ἐμῑσέομεν	ἐμῑσέετε	ἐμῑ́σεον
middle/ passive	indicative	ἐμῑσεόμην	ἐμῑσέου	ἐμῑσέετο	ἐμῑσέεσθον	ἐμῑσεέσθην	ἐμῑσεόμεθᾰ	ἐμῑσέεσθε	ἐμῑσέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμῑ́σουν, ἐμῑσούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῑ́σουν	ἐμῑ́σεις	ἐμῑ́σει	ἐμῑσεῖτον	ἐμῑσείτην	ἐμῑσοῦμεν	ἐμῑσεῖτε	ἐμῑ́σουν
middle/ passive	indicative	ἐμῑσούμην	ἐμῑσοῦ	ἐμῑσεῖτο	ἐμῑσεῖσθον	ἐμῑσείσθην	ἐμῑσούμεθᾰ	ἐμῑσεῖσθε	ἐμῑσοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μῑ́σομαι, μῑσηθήσομαι (middle in passive sense)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μῑ́σομαι	μῑ́σῃ / μῑ́σει	μῑ́σεται	μῑ́σεσθον	μῑ́σεσθον	μῑσόμεθᾰ	μῑ́σεσθε	μῑ́σονται
	optative	μῑσοίμην	μῑ́σοιο	μῑ́σοιτο	μῑ́σοισθον	μῑσοίσθην	μῑσοίμεθᾰ	μῑ́σοισθε	μῑ́σοιντο
passive	indicative	μῑσηθήσομαι	μῑσηθήσῃ	μῑσηθήσεται	μῑσηθήσεσθον	μῑσηθήσεσθον	μῑσηθησόμεθᾰ	μῑσηθήσεσθε	μῑσηθήσονται
	optative	μῑσηθησοίμην	μῑσηθήσοιο	μῑσηθήσοιτο	μῑσηθήσοισθον	μῑσηθησοίσθην	μῑσηθησοίμεθᾰ	μῑσηθήσοισθε	μῑσηθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					μῑ́σεσθαι		μῑσηθήσεσθαι
participle	m				μῑσόμενος		μῑσηθησόμενος
	f				μῑσομένη		μῑσηθησομένη
	n				μῑσόμενον		μῑσηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμῑ́σησᾰ, ἐμῑσησᾰ́μην, ἐμῑσήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῑ́σησᾰ	ἐμῑ́σησᾰς	ἐμῑ́σησε(ν)	ἐμῑσήσᾰτον	ἐμῑσησᾰ́την	ἐμῑσήσᾰμεν	ἐμῑσήσᾰτε	ἐμῑ́σησᾰν
	subjunctive	μῑσήσω	μῑσήσῃς	μῑσήσῃ	μῑσήσητον	μῑσήσητον	μῑσήσωμεν	μῑσήσητε	μῑσήσωσῐ(ν)
	optative	μῑσήσαιμῐ	μῑσήσειᾰς / μῑσήσαις	μῑσήσειε(ν) / μῑσήσαι	μῑσήσαιτον	μῑσησαίτην	μῑσήσαιμεν	μῑσήσαιτε	μῑσήσειᾰν / μῑσήσαιεν
	imperative		μῑ́σησον	μῑσησᾰ́τω	μῑσήσᾰτον	μῑσησᾰ́των		μῑσήσᾰτε	μῑσησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμῑσησᾰ́μην	ἐμῑσήσω	ἐμῑσήσᾰτο	ἐμῑσήσᾰσθον	ἐμῑσησᾰ́σθην	ἐμῑσησᾰ́μεθᾰ	ἐμῑσήσᾰσθε	ἐμῑσήσᾰντο
	subjunctive	μῑσήσωμαι	μῑσήσῃ	μῑσήσηται	μῑσήσησθον	μῑσήσησθον	μῑσησώμεθᾰ	μῑσήσησθε	μῑσήσωνται
	optative	μῑσησαίμην	μῑσήσαιο	μῑσήσαιτο	μῑσήσαισθον	μῑσησαίσθην	μῑσησαίμεθᾰ	μῑσήσαισθε	μῑσήσαιντο
	imperative		μῑ́σησαι	μῑσησᾰ́σθω	μῑσήσᾰσθον	μῑσησᾰ́σθων		μῑσήσᾰσθε	μῑσησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμῑσήθην	ἐμῑσήθης	ἐμῑσήθη	ἐμῑσήθητον	ἐμῑσηθήτην	ἐμῑσήθημεν	ἐμῑσήθητε	ἐμῑσήθησᾰν
	subjunctive	μῑσηθῶ	μῑσηθῇς	μῑσηθῇ	μῑσηθῆτον	μῑσηθῆτον	μῑσηθῶμεν	μῑσηθῆτε	μῑσηθῶσῐ(ν)
	optative	μῑσηθείην	μῑσηθείης	μῑσηθείη	μῑσηθεῖτον / μῑσηθείητον	μῑσηθείτην / μῑσηθειήτην	μῑσηθεῖμεν / μῑσηθείημεν	μῑσηθεῖτε / μῑσηθείητε	μῑσηθεῖεν / μῑσηθείησᾰν
	imperative		μῑσήθητῐ	μῑσηθήτω	μῑσήθητον	μῑσηθήτων		μῑσήθητε	μῑσηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μῑσῆσαι			μῑσήσᾰσθαι		μῑσηθῆναι
participle	m	μῑσήσᾱς			μῑσησᾰ́μενος		μῑσηθείς
	f	μῑσήσᾱσᾰ			μῑσησᾰμένη		μῑσηθεῖσᾰ
	n	μῑσῆσᾰν			μῑσησᾰ́μενον		μῑσηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμῑ́σηκᾰ, μεμῑ́σημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμῑ́σηκᾰ	μεμῑ́σηκᾰς	μεμῑ́σηκε(ν)	μεμῑσήκᾰτον	μεμῑσήκᾰτον	μεμῑσήκᾰμεν	μεμῑσήκᾰτε	μεμῑσήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμῑσήκω	μεμῑσήκῃς	μεμῑσήκῃ	μεμῑσήκητον	μεμῑσήκητον	μεμῑσήκωμεν	μεμῑσήκητε	μεμῑσήκωσῐ(ν)
	optative	μεμῑσήκοιμῐ / μεμῑσηκοίην	μεμῑσήκοις / μεμῑσηκοίης	μεμῑσήκοι / μεμῑσηκοίη	μεμῑσήκοιτον	μεμῑσηκοίτην	μεμῑσήκοιμεν	μεμῑσήκοιτε	μεμῑσήκοιεν
	imperative		μεμῑ́σηκε	μεμῑσηκέτω	μεμῑσήκετον	μεμῑσηκέτων		μεμῑσήκετε	μεμῑσηκόντων
middle/ passive	indicative	μεμῑ́σημαι	μεμῑ́σησαι	μεμῑ́σηται	μεμῑ́σησθον	μεμῑ́σησθον	μεμῑσήμεθᾰ	μεμῑ́σησθε	μεμῑ́σηνται
	subjunctive	μεμῑσημένος ὦ	μεμῑσημένος ᾖς	μεμῑσημένος ᾖ	μεμῑσημένω ἦτον	μεμῑσημένω ἦτον	μεμῑσημένοι ὦμεν	μεμῑσημένοι ἦτε	μεμῑσημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμῑσημένος εἴην	μεμῑσημένος εἴης	μεμῑσημένος εἴη	μεμῑσημένω εἴητον / εἶτον	μεμῑσημένω εἰήτην / εἴτην	μεμῑσημένοι εἴημεν / εἶμεν	μεμῑσημένοι εἴητε / εἶτε	μεμῑσημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		μεμῑ́σησο	μεμῑσήσθω	μεμῑ́σησθον	μεμῑσήσθων		μεμῑ́σησθε	μεμῑσήσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμῑσηκέναι				μεμῑσῆσθαι
participle	m	μεμῑσηκώς				μεμῑσημένος
	f	μεμῑσηκυῖᾰ				μεμῑσημένη
	n	μεμῑσηκός				μεμῑσημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντιμῑσέω (antimīséō)
• ἀπομῑσέω (apomīséō)
• δῐᾰμῑσέω (dĭămīséō)
• ἐκμῑσέω (ekmīséō)
• μισάνθρωπος (misánthrōpos)
• μῑσηδονία (mīsēdonía)
• μῑσήνερως (mīsḗnerōs)
• μισογύνης (misogúnēs)
• προσμῑσέω (prosmīséō)
• σῠμμῑσέω (sŭmmīséō)
• ὑπερμῑσέω (hupermīséō)

Related terms

• μίσηθρον (mísēthron)
• μίσημᾰ (mísēmă)
• μῑσητέος (mīsētéos)
• μῑσητής (mīsētḗs)
• μῑσητία (mīsētía)
• μῑσητίζω (mīsētízō)
• μῑσητικός (mīsētikós)
• μίσητος (mísētos)
• μῑσητός (mīsētós)
• μίσητρον (mísētron)

Descendants

• Greek: μισώ (misó)

See also

• στῠγέω (stŭgéō)

References

• “μισέω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μισέω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “μισέω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μισέω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001), A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• μισέω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “μισέω”, in Slater, William J. (1969), Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3404 in Strong, James (1979), Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible