onvindbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ vindbaar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔnˈvɪnt.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧vind‧baar

Adjective

onvindbaar (comparative onvindbaarder, superlative onvindbaarst)

1. impossible to find, untraceable, unfindable

   Antonym: vindbaar

Declension

Declension of onvindbaar
uninflected	onvindbaar
inflected	onvindbaare
comparative	onvindbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onvindbaar	onvindbaarder	het onvindbaarst het onvindbaarste
indefinite	m./f. sing.	onvindbaare	onvindbaardere	onvindbaarste
	n. sing.	onvindbaar	onvindbaarder	onvindbaarste
	plural	onvindbaare	onvindbaardere	onvindbaarste
definite		onvindbaare	onvindbaardere	onvindbaarste
partitive		onvindbaars	onvindbaarders	—

Derived terms

• onvindbaarheid