Top Qs
Timeline
Chat
Perspective

peccatum

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latin

Etymology

From peccō (offend, sin).

Pronunciation

Noun

peccātum n (genitive peccātī); second declension

  1. sin, error, fault
    Synonyms: dēlictum, scelus, vitium, noxa, crīmen, culpa, error, dēlinquentia, facinus, malum, iniūria, maleficium
    Antonyms: bonum, rēctum, virtūs
    • Late 4th century, Jerome [et al.], transl., edited by Roger Gryson, Biblia Sacra: Iuxta Vulgatam Versionem (Vulgate), 5th edition, Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, published 2007, →ISBN, 8:34:
      Omnis quī facit peccātum servus est peccātī.
      Everyone who does sin is a slave of sin.

Declension

Second-declension noun (neuter).

Descendants

References

  • peccatum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • peccatum”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "peccatum", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • peccatum”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) a guilty conscience: conscientia mala or peccatorum, culpae, sceleris, delicti
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads