sveima

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsveiːma]
• Rhymes: -eiːma

Verb

sveima (weak verb, third-person singular past indicative sveimaði, supine sveimað)

1. (intransitive) to float, to hover

   Synonym: svífa

2. (intransitive) to wander, to roam

   Synonyms: ráfa, eigra, reika, flakka, rangla, vafra

Conjugation

sveima – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að sveima
supine sagnbót		sveimað
present participle lýsingarháttur nútíðar		sveimandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	sveima	sveimaði		sveimi	sveimaði
	þú	sveimar	sveimaðir		sveimir	sveimaðir
	hann, hún, það	sveimar	sveimaði		sveimi	sveimaði
plural	við	sveimum	sveimuðum		sveimum	sveimuðum
	þið	sveimið	sveimuðuð		sveimið	sveimuðuð
	þeir, þær, þau	sveima	sveimuðu		sveimi	sveimuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	sveima (þú), sveimaðu
plural	þið	sveimið (þið), sveimiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• sveim (“wandering, roaming”)