Jiftaĥo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jiftaĥo[1] (foje Jefte, aŭ Jefta; el la hebrea יפתח Jiftaĥ / Jifta) estas biblia persono de la tribo de Manase menciita en la libro de Juĝistoj, kiu deĵoris kiel “juĝisto”[2] de Izraelo por periodo de ses jaroj (Libro de la Juĝistoj 12,7).
Jiftaĥo | |
---|---|
Biblia persono | |
Reveno de Jiftaĥ, la filino lin ricevas kun sia tamburino (de Giovanni Antonio Pellegrini). | |
homa biblia persono | |
Verko | Juĝistoj |
Informoj | |
Sekso | vira |
Nacieco | Izraelidoj |
Religio | Moseismo |
Okupo | juĝisto |
Infanoj | filino de Jiftaĥ |
Jiftaĥ estas biblia persono konata pro tio ke li votis, senrezerve, al Dio: voto kiu fine kuntrenis lian unikan filinon.
Antaŭ ol milite ataki la paganojn Amonidojn,[3] Jiftaĥ sin devigis per la sekva voto al Dio: “Se vi transdonos la Amonidojn en miajn manojn, tiam tiu, kiu eliros el la pordo de mia domo renkonten al mi, kiam mi feliĉe revenos de la Amonidoj – tiu apartenu al la Eternulo, kaj mi oferos lin kiel bruloferon.» (Juĝ 11,30-31)".
Jiftaĥ batalis kaj venkis. Reveninte al Mizpa, la unua de lia domo kiu al li iris renkonten, dancante kun tamburino por festi la patron kaj ties venkon, estis lia unika filino, kies la Biblio ne konigas la nomon.
Ĵus kiam Jiftaĥ ŝin vidis, kaptite de despero, rompis siajn vestaĵojn. La junulino, ĝenata pro la gesto, petis kiu ajn estis la motivo de tiu reago.
La filino trankvile konsentis kun sia sorto, nur petis ke al ŝi estu konceditaj du monatoj por sur montoj plori sian virgecon kun siaj kunulinoj.
Bibliistoj, ofte, sin demandis kio estis tiu voto kaj tiu ofero.