Vitalienbröder
From Wikipedia, the free encyclopedia
Vitalienbröder (prononco pli-malpli "ViTAlienbrojder", altgermane Viktualienbrüder) en la platdiĉa lingvo nomis sin la maristoj, kiuj fine de la 14-a jarcento liveris nutraĵojn al la sveda ĉefurbo Stokholmo, kiam la armeo de la reĝlando Danio sieĝis la urbon kaj volis per blokado devigi la urbanojn pro malsato subiĝi al Danio.
La vorto Vitalienbröder venas el la franca lingvo de la malfrua mezepoko, laŭ kiu dum la centjara milito inter Francio kaj Anglio la francaj militistoj, kiuj prizorgis sian armeon per nutraĵoj, nomiĝis vitailleurs (vidu ankaŭ: latine "victus" kaj altgermane "Viktualien" = nutraĵoj). "Bröder" signifas fratoj, tial ke la vorto so signifis "nutraĵojn haviga frataro".
La frataro post la jaro 1394 pli kaj pli iĝis piratoj, kaj ekde la jaro 1398 nomis sin Likedeeler (prononcu "LIkedejla", egalaj dividantoj), prirabante ŝipojn de la reĝlando Danio kaj de la germana komerca Hansa Ligo kaj dum pli ol 30 jaroj tre damaĝis la maran komercon de la Hansa Ligo. La plej konataj gvidantoj de tiu pirataro estis Klaus Störtebeker (prononco "Klaŭs Stöatebejka" - ö kiel en la altgermana aŭ sveda lingvoj), Gödeke Michels, Hennig Wichmann kaj Magister Wigbold.