Johannes Stark

Johannes STARK (n. la 15-an de aprilo 1874, en Freihung-Schickenhof, Bavario, Germana Regno, m. la 21-an de junio 1957, Traunstein) estis germana fizikisto, kiu ricevis Nobel-premion pri fiziko^[1] en 1919 pro malkovro de 1913, kiam li montris, ke la spektraj linioj disiĝas je efiko de elektra kampo ( Stark-efiko). La fenomeno pruviĝis eksperimenta pravigo de la kvantuma teorio.

Johannes Stark
Nobel-premiito
Persona informo
Johannes Stark
Naskonomo	Johannes Nikolaus Stark
Naskiĝo	15-an de aprilo 1874 (1874-04-15) en Freihung, Reĝlando Bavario,  Germana Imperiestra Regno
Morto	21-an de junio 1957 (1957-06-21) (83-jaraĝa) en Traunstein
Lingvoj	germana vd
Loĝloko	Germanio vd
Ŝtataneco	Reĝlando Bavario Germanio vd
Alma mater	Munkena universitato vd
Partio	Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd
Familio
Edz(in)o	Luise Uepler vd
Profesio
Okupo	fizikisto universitata instruisto vd
Laborkampo	spektroskopio vd
Aktiva en	Munkeno • Göttingen • Hanovro • Aachen • Vircburgo • Berlino vd
Doktoreca konsilisto	Eugen von Lommel vd
Verkado
Verkoj	efiko de Stark vd
Honorigoj Honorigoj (1939)  Goethe Medal for Art and Science (en) (1919)  Nobel-premio pri fiziko (1915)  Matteucci-medalo vd
Membrecoj Membrecoj Leopoldina Nacia Akademio de la Linkoj Getingena Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Li instruis kiel fizika profesoro en la universitato de Göttingen ekde 1900, ekde 1917 universitato de Greifswald, poste en la universitato de Würzburg.

Li pensiiĝis en 1922, poste apogis Hitler kaj estis unu teoretikulo de la antisemitisma rasideo.^[2] Li direktis ekde 1933 ĝis 1939 la Imperian Fizika-Teĥnikan Instituton. Lin kondamnis sennaziiga juĝistaro en 1947 je kvarjara trudlaboro.