tu

Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): tú, tű

franca

Deveno

El la malnova franca tu, siavice el la latina tū kaj finfine la prahindeŭropa *túh₂ aŭ *tū.

Prononco

• IFA:  ty  (norma)
• IFA:  t͡sy  (Kebekio)
• IFA:  ti, tʃy  (Luiziano)

 Persona pronomo

Signifoj

1. ci  

hispana

 Pronomo

vira, ina

Rimarkoj

Multenombra formo: tus

uzenda antaŭ la substantivo; postsubstantiva estas uzenda iu formo de tuyo

Silabseparo

tu

Elparolo

IFA:  t̪u 

Gramatikaj trajtoj

• 2a persono ununombra

Signifoj

1. cia

Ekzemploj

[1] ¿Dónde está tu mochila?

Kie estas cia dorsosako?

Referencoj kaj literaturo

[1] Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „tu“

[1] LEO hispana-germana, kapvorto: „tu“

Ido

Deveno

Latina tu laŭ koncepta ŝablono de la frumoderna angla thou, franca tu, germana du, itala tu, hispana tu, kaj rusa ты ‎(ty).

Prononco

• IFA:  tu 

 Persona pronomo

tu (plurnombro vi)

1. ci

Samsencaĵoj

• vu (formala)

Derivaĵoj

• tua (cia)
• tuo (io cia)

Interlingvao

 Persona pronomo

Prononco

IFA:  /tu/ 

(oblikvo te, posesivoj tu kaj tue)

Signifoj

1. ci

latina

Deveno

El la praitalika *tū, siavice el la prahindeŭropa *túh₂ aŭ *tū. Kognatoj inkludas la antikvan grekan σύ, sanskritan त्वम्, malnovan anglan þū, arkaikajn anglan kaj skotan thou, kaj malnovan persan 𐎬𐎺𐎶.

Prononco

• IFA:  tuː 

 Persona pronomo

tū (genitivo tuī, dativo tibi, akuzativo kaj ablativo tē, poseda adjektivo tuus)

Signifoj

1. ununombra vi; ci

Rimarkoj pri uzado

Malsame ol en la latinidaj lingvoj, mankas en Latino la ununombra "ci-via distingo." Tio estas, tū estas la universala ununombra duapersona formo en la latina, sendepende de kunteksto, dum vos ĉiam signifas la plurnombron.

Ankaŭ, la nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:

Mihi places: Vi plaĉas al mi.

Tu mihi places: Estas vi, kiu plaĉas al mi; nur vi plaĉas al mi.

rumana

 Persona pronomo

Signifoj

1. ci