Ĥitana lingvo
From Wikipedia, the free encyclopedia
La ĥitana lingvo (ĥitane (granda skribo) aŭ
(malgranda skribo); tradici-ĉin-skribe 契丹語, Qìdānyǔ [ĉìdānjǔ]), ankaŭ nomiĝas la liaa lingvo, estas formortinta lingvo, kiu estis parolita en Nordorienta Azio de la ĥitanoj en la kvara ĝis la dek-tria jarcento. Ĝi estis la oficiala lingvo de la Dinastio Liáo (907–1125) kaj la Kara-Ĥitana Ĥanato (1124–1218).
Rapidaj faktoj lingvo • historia lingvo, Altaja lingvaro ...
Ĥitana lingvo | |
![]() ![]() | |
lingvo • historia lingvo | |
---|---|
Altaja lingvaro | |
Parolita en | Nordorienta Ĉinio, Sudorienta Mongolio kaj Orienta Siberio |
Skribo | ĥitanaj granda kaj malgranda skriboj |
Morto | la 13-a jarcento |
Lingvistika klasifiko | |
ĥitan-mongola • frato-mongola | |
Lingvaj kodoj | |
Lingvaj kodoj | |
ISO 639-3 | zkt |
Glottolog | kita1247 |
Angla nomo | Khitan |
Franca nomo | khitan |
Fermi
![]() |
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri lingvo kaj historio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). |
![]() |