| Formas no personales (verboides) |
| Infinitivo activo |
aestimāre, aestimāvisse |
| Infinitivo pasivo |
aestimārī |
| Participio activo |
aestimāns, aestimātūrus |
| Participio pasivo |
aestimandus, aestimātus |
| Gerundio |
aestimandī, aestimandō, aestimandum |
| Supino |
aestimātum, aestimātū |
| Formas personales |
| Modo indicativo |
|
ego |
tū |
is, ea, id |
nōs |
vōs |
eī, eae, ea |
| Presente |
ego aestimō |
tū aestimās |
is, ea, id aestimat |
nōs aestimāmus |
vōs aestimātis |
eī, eae, ea aestimant |
| Pretérito imperfecto |
ego aestimābam |
tū aestimābās |
is, ea, id aestimābat |
nōs aestimābāmus |
vōs aestimābātis |
eī, eae, ea aestimābant |
| Futuro |
ego aestimābō |
tū aestimābis |
is, ea, id aestimābit |
nōs aestimābimus |
vōs aestimābitis |
eī, eae, ea aestimābunt |
| Pretérito perfecto |
ego aestimāvī |
tū aestimāvistī |
is, ea, id aestimāvit |
nōs aestimāvimus |
vōs aestimāvistis |
eī, eae, ea aestimāvērunt, aestimāvēre |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ego aestimāveram |
tū aestimāverās |
is, ea, id aestimāverat |
nōs aestimāverāmus |
vōs aestimāverātis |
eī, eae, ea aestimāverant |
| Futuro perfecto |
ego aestimāverō |
tū aestimāveris |
is, ea, id aestimāverit |
nōs aestimāverimus |
vōs aestimāveritis |
eī, eae, ea aestimāverint |
| Presente pasivo |
ego aestimor |
tū aestimāris, aestimāre |
is, ea, id aestimātur |
nōs aestimāmur |
vōs aestimāminī |
eī, eae, ea aestimantur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ego aestimābar |
tū aestimābāris, aestimābāre |
is, ea, id aestimābātur |
nōs aestimābāmur |
vōs aestimābāminī |
eī, eae, ea aestimābantur |
| Futuro pasivo |
ego aestimābor |
tū aestimāberis, aestimābere |
is, ea, id aestimābitur |
nōs aestimābimur |
vōs aestimābiminī |
eī, eae, ea aestimābuntur |
| Modo subjuntivo |
|
ut ego |
ut tū |
ut is, ut ea, ut id |
ut nōs |
ut vōs |
ut eī, ut eae, ut ea |
| Presente |
ut ego aestimem |
ut tū aestimēs |
ut is, ut ea, ut id aestimet |
ut nōs aestimēmus |
ut vōs aestimētis |
ut eī, ut eae, ut ea aestiment |
| Pretérito imperfecto |
ut ego aestimārem |
ut tū aestimārēs |
ut is, ut ea, ut id aestimāret |
ut nōs aestimārēmus |
ut vōs aestimārētis |
ut eī, ut eae, ut ea aestimārent |
| Pretérito perfecto |
ut ego aestimāverim |
ut tū aestimāverīs |
ut is, ut ea, ut id aestimāverit |
ut nōs aestimāverīmus |
ut vōs aestimāverītis |
ut eī, ut eae, ut ea aestimāverint |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ut ego aestimāvissem |
ut tū aestimāvissēs |
ut is, ut ea, ut id aestimāvisset |
ut nōs aestimāvissēmus |
ut vōs aestimāvissētis |
ut eī, ut eae, ut ea aestimāvissent |
| Presente pasivo |
ut ego aestimer |
ut tū aestimēris, aestimēre |
ut is, ut ea, ut id aestimētur |
ut nōs aestimēmur |
ut vōs aestimēminī |
ut eī, ut eae, ut ea aestimentur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ut ego aestimārer |
ut tū aestimārēris, aestimārēre |
ut is, ut ea, ut id aestimārētur |
ut nōs aestimārēmur |
ut vōs aestimārēminī |
ut eī, ut eae, ut ea aestimārentur |
| Modo imperativo |
|
― |
(tū) |
(is, ea, id) |
― |
(vōs) |
(eī, eae, ea) |
| Presente |
― ― |
(tū) aestimā |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) aestimāte |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro |
― ― |
(tū) aestimātō |
(is, ea, id) aestimātō |
― ― |
(vōs) aestimātōte |
(eī, eae, ea) aestimantō |
| Presente pasivo |
― ― |
(tū) aestimāre |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) aestimāminī |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro pasivo |
― ― |
(tū) aestimātor |
(is, ea, id) aestimātor |
― ― |
(vōs) ― |
(eī, eae, ea) aestimantor |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad |
|