| Formas no personales (verboides) |
| Infinitivo activo |
cōnsentīre, cōnsēnsisse |
| Infinitivo pasivo |
cōnsentīrī |
| Participio activo |
cōnsentiēns, cōnsēnsūrus |
| Participio pasivo |
cōnsentiendus, cōnsēnsus |
| Gerundio |
cōnsentiendī, cōnsentiendō, cōnsentiendum |
| Supino |
cōnsēnsum, cōnsēnsū |
| Formas personales |
| Modo indicativo |
|
ego |
tū |
is, ea, id |
nōs |
vōs |
eī, eae, ea |
| Presente |
ego cōnsentiō |
tū cōnsentīs |
is, ea, id cōnsentit |
nōs cōnsentīmus |
vōs cōnsentītis |
eī, eae, ea cōnsentiunt |
| Pretérito imperfecto |
ego cōnsentiēbam |
tū cōnsentiēbās |
is, ea, id cōnsentiēbat |
nōs cōnsentiēbāmus |
vōs cōnsentiēbātis |
eī, eae, ea cōnsentiēbant |
| Futuro |
ego cōnsentiam |
tū cōnsentiēs |
is, ea, id cōnsentiet |
nōs cōnsentiēmus |
vōs cōnsentiētis |
eī, eae, ea cōnsentient |
| Pretérito perfecto |
ego cōnsēnsī |
tū cōnsēnsistī |
is, ea, id cōnsēnsit |
nōs cōnsēnsimus |
vōs cōnsēnsistis |
eī, eae, ea cōnsēnsērunt, cōnsēnsēre |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ego cōnsēnseram |
tū cōnsēnserās |
is, ea, id cōnsēnserat |
nōs cōnsēnserāmus |
vōs cōnsēnserātis |
eī, eae, ea cōnsēnserant |
| Futuro perfecto |
ego cōnsēnserō |
tū cōnsēnseris |
is, ea, id cōnsēnserit |
nōs cōnsēnserimus |
vōs cōnsēnseritis |
eī, eae, ea cōnsēnserint |
| Presente pasivo |
ego cōnsentior |
tū cōnsentīris, cōnsentīre |
is, ea, id cōnsentītur |
nōs cōnsentīmur |
vōs cōnsentīminī |
eī, eae, ea cōnsentiuntur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ego cōnsentiēbar |
tū cōnsentiēbāris, cōnsentiēbāre |
is, ea, id cōnsentiēbātur |
nōs cōnsentiēbāmur |
vōs cōnsentiēbāminī |
eī, eae, ea cōnsentiēbantur |
| Futuro pasivo |
ego cōnsentiar |
tū cōnsentiēris, cōnsentiēre |
is, ea, id cōnsentiētur |
nōs cōnsentiēmur |
vōs cōnsentiēminī |
eī, eae, ea cōnsentientur |
| Modo subjuntivo |
|
ut ego |
ut tū |
ut is, ut ea, ut id |
ut nōs |
ut vōs |
ut eī, ut eae, ut ea |
| Presente |
ut ego cōnsentiam |
ut tū cōnsentiās |
ut is, ut ea, ut id cōnsentiat |
ut nōs cōnsentiāmus |
ut vōs cōnsentiātis |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsentiant |
| Pretérito imperfecto |
ut ego cōnsentīrem |
ut tū cōnsentīrēs |
ut is, ut ea, ut id cōnsentīret |
ut nōs cōnsentīrēmus |
ut vōs cōnsentīrētis |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsentīrent |
| Pretérito perfecto |
ut ego cōnsēnserim |
ut tū cōnsēnserīs |
ut is, ut ea, ut id cōnsēnserit |
ut nōs cōnsēnserīmus |
ut vōs cōnsēnserītis |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsēnserint |
| Pretérito pluscuamperfecto |
ut ego cōnsēnsissem |
ut tū cōnsēnsissēs |
ut is, ut ea, ut id cōnsēnsisset |
ut nōs cōnsēnsissēmus |
ut vōs cōnsēnsissētis |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsēnsissent |
| Presente pasivo |
ut ego cōnsentiar |
ut tū cōnsentiāris, cōnsentiāre |
ut is, ut ea, ut id cōnsentiātur |
ut nōs cōnsentiāmur |
ut vōs cōnsentiāminī |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsentiantur |
| Pretérito imperfecto pasivo |
ut ego cōnsentīrer |
ut tū cōnsentīrēris, cōnsentīrēre |
ut is, ut ea, ut id cōnsentīrētur |
ut nōs cōnsentīrēmur |
ut vōs cōnsentīrēminī |
ut eī, ut eae, ut ea cōnsentīrentur |
| Modo imperativo |
|
― |
(tū) |
(is, ea, id) |
― |
(vōs) |
(eī, eae, ea) |
| Presente |
― ― |
(tū) cōnsentī |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) cōnsentīte |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro |
― ― |
(tū) cōnsentītō |
(is, ea, id) cōnsentītō |
― ― |
(vōs) cōnsentītōte |
(eī, eae, ea) cōnsentiuntō |
| Presente pasivo |
― ― |
(tū) cōnsentīre |
(is, ea, id) ― |
― ― |
(vōs) cōnsentīminī |
(eī, eae, ea) ― |
| Futuro pasivo |
― ― |
(tū) cōnsentītor |
(is, ea, id) cōnsentītor |
― ― |
(vōs) ― |
(eī, eae, ea) cōnsentiuntor |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad |
|