pango

Latín

pangō
clásico (AFI)	[ˈpaŋ.goː]

Etimología

Del protoitálico *pang-, y este del protoindoeuropeo *ph₂-n-ǵ- ('fijar') (de la raíz *peh₂ǵ-).^[1] Compárese el sánscrito pajrá ("sólido", "firme") y pājas ("superficie", "cara"), el jotanés pāysa ('superficie') y el griego antiguo πήγνυμι (pḗnnymi "fijar", "juntar").^[1] → pāx, pignus

Verbo transitivo

1

Hundir, clavar, hincar.

2

Plantar (un vegetal).

3

Escribir, componer (obras literarias).

4

Determinar, fijar, trazar (los límites).

5

Pactar, establecer, concluir (un tratado, la paz, una tregua, etc.)

Conjugación

Conjugación de pangō, pangere, pānxī, pānctum  (tercera conjugación, regular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	pangere, pānxisse, pēgisse, pepigisse
Infinitivo pasivo	pangī
Participio activo	pangēns, pānctūrus, pā̆ctūrus
Participio pasivo	pangendus, pānctus, pā̆ctus
Gerundio	pangendī, pangendō, pangendum
Supino	pānctum, pā̆ctum, pānctū, pā̆ctū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego pangō	tū pangis	is, ea, id pangit	nōs pangimus	vōs pangitis	eī, eae, ea pangunt
Pretérito imperfecto	ego pangēbam	tū pangēbās	is, ea, id pangēbat	nōs pangēbāmus	vōs pangēbātis	eī, eae, ea pangēbant
Futuro	ego pangam	tū pangēs	is, ea, id pangēt	nōs pangēmus	vōs pangētis	eī, eae, ea pangent
Pretérito perfecto	ego pānxī, pēgī, pepigī	tū pānxistī, pēgistī, pepigistī	is, ea, id pānxit, pēgit, pepigit	nōs pānximus, pēgimus, pepigimus	vōs pānxistis, pēgistis, pepigistis	eī, eae, ea pānxērunt, pēgērunt, pepigērunt, pānxēre, pēgēre, pepigēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego pānxeram, pēgeram, pepigeram	tū pānxerās, pēgerās, pepigerās	is, ea, id pānxerat, pēgerat, pepigerat	nōs pānxerāmus, pēgerāmus, pepigerāmus	vōs pānxerātis, pēgerātis, pepigerātis	eī, eae, ea pānxerant, pēgerant, pepigerant
Futuro perfecto	ego pānxerō, pēgerō, pepigerō	tū pānxeris, pēgeris, pepigeris	is, ea, id pānxerit, pēgerit, pepigerit	nōs pānxerimus, pēgerimus, pepigerimus	vōs pānxeritis, pēgeritis, pepigeritis	eī, eae, ea pānxerint, pēgerint, pepigerint
Presente pasivo	ego pangor	tū pangeris, pangere	is, ea, id pangitur	nōs pangimur	vōs pangiminī	eī, eae, ea panguntur
Pretérito imperfecto pasivo	ego pangēbar	tū pangēbāris, pangēbāre	is, ea, id pangēbātur	nōs pangēbāmur	vōs pangēbāminī	eī, eae, ea pangēbantur
Futuro pasivo	ego pangar	tū pangēris, pangēre	is, ea, id pangētur	nōs pangēmur	vōs pangēminī	eī, eae, ea pangentur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego pangam	ut tū pangās	ut is, ut ea, ut id pangat	ut nōs pangāmus	ut vōs pangātis	ut eī, ut eae, ut ea pangant
Pretérito imperfecto	ut ego pangerem	ut tū pangerēs	ut is, ut ea, ut id pangeret	ut nōs pangerēmus	ut vōs pangerētis	ut eī, ut eae, ut ea pangerent
Pretérito perfecto	ut ego pānxerim, pēgerim, pepigerim	ut tū pānxerīs, pēgerīs, pepigerīs	ut is, ut ea, ut id pānxerit, pēgerit, pepigerit	ut nōs pānxerīmus, pēgerīmus, pepigerīmus	ut vōs pānxerītis, pēgerītis, pepigerītis	ut eī, ut eae, ut ea pānxerint, pēgerint, pepigerint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego pānxissem, pēgissem, pepigissem	ut tū pānxissēs, pēgissēs, pepigissēs	ut is, ut ea, ut id pānxisset, pēgisset, pepigisset	ut nōs pānxissēmus, pēgissēmus, pepigissēmus	ut vōs pānxissētis, pēgissētis, pepigissētis	ut eī, ut eae, ut ea pānxissent, pēgissent, pepigissent
Presente pasivo	ut ego pangar	ut tū pangāris, pangāre	ut is, ut ea, ut id pangātur	ut nōs pangāmur	ut vōs pangāminī	ut eī, ut eae, ut ea pangantur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego pangerer	ut tū pangerēris, pangerēre	ut is, ut ea, ut id pangerētur	ut nōs pangerēmur	ut vōs pangerēminī	ut eī, ut eae, ut ea pangerentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) pange	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) pangite	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) pangitō	(is, ea, id) pangitō	― ―	(vōs) pangitōte	(eī, eae, ea) panguntō
Presente pasivo	― ―	(tū) pangere	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) pangiminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) pangitor	(is, ea, id) pangitor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) panguntor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad