punio

 Entradas similares:  punió

Latín

pūniō
clásico (AFI)	[ˈpuː.nɪ.oː]
variantes	poeniō, pūnior[1], poenior[2]

Etimología

verbalización de poena ("pena", "castigo").^[3]

Verbo transitivo

1

Castigar, punir.^[3]

2

Vengar.^[3]

Conjugación

Conjugación de pūniō, pūnīre, pūnīvī, pūnītum  (cuarta conjugación, regular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	pūnīre, pūnīvisse, pūniisse
Infinitivo pasivo	pūnīrī
Participio activo	pūniēns, pūnītūrus
Participio pasivo	pūniendus, pūnītus
Gerundio	pūniendī, pūniendō, pūniendum
Supino	pūnītum, pūnītū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego pūniō	tū pūnīs	is, ea, id pūnit	nōs pūnīmus	vōs pūnītis	eī, eae, ea pūniunt
Pretérito imperfecto	ego pūniēbam	tū pūniēbās	is, ea, id pūniēbat	nōs pūniēbāmus	vōs pūniēbātis	eī, eae, ea pūniēbant
Futuro	ego pūniam	tū pūniēs	is, ea, id pūniet	nōs pūniēmus	vōs pūniētis	eī, eae, ea pūnient
Pretérito perfecto	ego pūnīvī, pūniī	tū pūnīvistī, pūniistī	is, ea, id pūnīvit, pūniit	nōs pūnīvimus, pūniimus	vōs pūnīvistis, pūniistis	eī, eae, ea pūnīvērunt, pūniērunt, pūnīvēre, pūniēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego pūnīveram, pūnieram	tū pūnīverās, pūnierās	is, ea, id pūnīverat, pūnierat	nōs pūnīverāmus, pūnierāmus	vōs pūnīverātis, pūnierātis	eī, eae, ea pūnīverant, pūnierant
Futuro perfecto	ego pūnīverō, pūnierō	tū pūnīveris, pūnieris	is, ea, id pūnīverit, pūnierit	nōs pūnīverimus, pūnierimus	vōs pūnīveritis, pūnieritis	eī, eae, ea pūnīverint, pūnierint
Presente pasivo	ego pūnior	tū pūnīris, pūnīre	is, ea, id pūnītur	nōs pūnīmur	vōs pūnīminī	eī, eae, ea pūniuntur
Pretérito imperfecto pasivo	ego pūniēbar	tū pūniēbāris, pūniēbāre	is, ea, id pūniēbātur	nōs pūniēbāmur	vōs pūniēbāminī	eī, eae, ea pūniēbantur
Futuro pasivo	ego pūniar	tū pūniēris, pūniēre	is, ea, id pūniētur	nōs pūniēmur	vōs pūniēminī	eī, eae, ea pūnientur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego pūniam	ut tū pūniās	ut is, ut ea, ut id pūniat	ut nōs pūniāmus	ut vōs pūniātis	ut eī, ut eae, ut ea pūniant
Pretérito imperfecto	ut ego pūnīrem	ut tū pūnīrēs	ut is, ut ea, ut id pūnīret	ut nōs pūnīrēmus	ut vōs pūnīrētis	ut eī, ut eae, ut ea pūnīrent
Pretérito perfecto	ut ego pūnīverim, pūnierim	ut tū pūnīverīs, pūnierīs	ut is, ut ea, ut id pūnīverit, pūnierit	ut nōs pūnīverīmus, pūnierīmus	ut vōs pūnīverītis, pūnierītis	ut eī, ut eae, ut ea pūnīverint, pūnierint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego pūnīvissem, pūniissem	ut tū pūnīvissēs, pūniissēs	ut is, ut ea, ut id pūnīvisset, pūniisset	ut nōs pūnīvissēmus, pūniissēmus	ut vōs pūnīvissētis, pūniissētis	ut eī, ut eae, ut ea pūnīvissent, pūniissent
Presente pasivo	ut ego pūniar	ut tū pūniāris, pūniāre	ut is, ut ea, ut id pūniātur	ut nōs pūniāmur	ut vōs pūniāminī	ut eī, ut eae, ut ea pūniantur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego pūnīrer	ut tū pūnīrēris, pūnīrēre	ut is, ut ea, ut id pūnīrētur	ut nōs pūnīrēmur	ut vōs pūnīrēminī	ut eī, ut eae, ut ea pūnīrentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) pūnī	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) pūnīte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) pūnītō	(is, ea, id) pūnītō	― ―	(vōs) pūnītōte	(eī, eae, ea) pūniuntō
Presente pasivo	― ―	(tū) pūnīre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) pūnīminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) pūnītor	(is, ea, id) pūnītor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) pūniuntor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad