G

G edo g (ge ahoskatzen da) euskal alfabetoko zazpigarren hizkia da. G (larriz) eta g (xehez) idazten da.

Artikulu hau letrari buruzkoa da; g laburdura duen masa-unitatea gaitzat duena beste hau da: «Gramo»

G
Euskal alfabetoa
A a • B b • C c • (Ç ç)1 • D d E e • F f • G g • H h • I i • J j K k • L l • M m • N n • Ñ ñ • O o P p • Q q • R r • S s • T t • U u V v • W w • X x • Y y • Z z
Digramak: dd • tt • ts • tx • tz
Beste irudikapen batzuk
Braille	⠛
ASL
Kodeak	morse kodea: --. NATO alfabeto fonetikoa: Golf Braille ASCII (en) : G
1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan.

Erabilera idatzia historian

Euskara

G hizkia gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan, adibidez 1545. urteko Bernart Etxepareren Linguae vasconum primitiae, jadanik ⟨ga⟩, ⟨go⟩ eta ⟨gu⟩ agertzen dira gaurko soinu bera adierazteko. Baina orduan ⟨gue⟩ eta ⟨gui⟩ idazten zen, harik eta 1783. urtean Martin Duhalde ⟨ge⟩ eta ⟨gi⟩ ere erabiltzen hasi zen arte^[1].