آذری یا زبان باستان آذربایجان
کتابی پیرامون زبان باستانی منطقۀ آذربایجان / From Wikipedia, the free encyclopedia
آذری یا زبان باستان آذربایجان، رسالهای است که به دست پژوهشگر و اندیشمند ایرانی احمد کَسرَوی در سال ۱۳۰۴ خورشیدی دربارهٔ پیشینه زبان آذری نوشته شدهاست. این کتاب به تأیید بسیاری از خاورشناسان رسیدهاست. کسروی در این کتاب با بهرهگیری از اسناد و دستنوشتههای گوناگون تاریخی اثبات میکند که زبان آذری را (که به آن «پهلوی» یا «آذربایجانی» نیز گفته میشود) نباید جزو زبانهای ترکی، بلکه در زمره زبانهای ایرانی، بهشمار آورد.[1]
نویسنده(ها) | احمد کسروی |
---|---|
کشور | ایران |
زبان | پارسی |
گونه(های) ادبی | ادبیات غیرداستانی تاریخی |
انتشار | ۱۳۰۴ خورشیدی |
پس از | زبان پاک |
پیش از | به دنبال قیام شیخ محمد خیابانی |
این رساله که نخستین اثر جدی کسروی بهشمار میآید[2] که در سطح جهانی نیز بسیار تأثیرگذار بودهاست[3] و منجر به نظریه جدیدی در ایران در مورد وجود ریشه ایرانی در زبان آذری گردید.[4] دانشنامه ایرانیکا در مورد این کتاب کسروی میگوید:[5]
این کتاب دارای یک جایگاه علمی برجسته در سراسر جهان میباشد. انتشار این اثر را نیز میتوان تأییدی بر پیوند ناگسستنی ایرانیان آذری زبان با سایر ایرانیان دانست. بررسی رابطه زبانی ایرانیان گذشته به همان اندازه که نشاندهنده وحدت زبانی آنها در آینده است، بلکه ابزاری بود برای نشان دادن اینکه تمام ایرانیان از یک هویت پیوسته و جاودانه برخوردارند.