Otto de Boer
From Wikipedia, the free encyclopedia
Otto de Boer (Wâldsein, 11 july 1797 - Ljouwert, 14 augustus 1856) wie in keunstskilder.
Fluch de feiten
Otto de Boer | ||
keunstner | ||
Selsportret, 1827 | ||
persoanlike bysûnderheden | ||
nasjonaliteit | Nederlânsk | |
berne | 11 july 1797 | |
berteplak | Wâldsein | |
stoarn | 14 augustus 1856 (59 jier) | |
stjerplak | Ljouwert | |
etnisiteit | Frysk | |
wurkpaad | ||
wurksum as | skilder | |
offisjele webside | ||
n.f.t. |
Slute
Hy wie de wichtichste learling fan Willem Bartel van der Kooi en learmaster fan Wytse de Haan, Jurjen de Jong (Harns) en Gosling Posthuma (Dokkum, 1800-1832). [1]
Hy makke yn 1823 in keunstreis nei Itaalje mei Gosling Posthuma.[2] Nei syn weromkomst libbe er fan profane opdrachten en joech er tekenles. Lanlik hat syn namme net folle klank krigen.[3]
Syn wurk bestiet benammen út portretten en alterstikken. Wurk fan him hinget yn it Frysk Museum en yn roomske tsjerken. Syn alter stikken yn Reahûs en Wâldsein binne bekend.