Interlingua (lingua artificial)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Interlingua é unha lingua artificial auxiliar desenvolvida entre 1937 e 1951 pola International Auxiliary Language Association (IALA)[1]. Encóntrase entre as linguas auxiliares artificiais máis utilizadas e é a lingua artificial naturalista máis empregada. Nas linguas artificiais naturalistas o vocabulario, a gramática e a fonética derivan do das linguas naturais, en vez de seren concibidos de forma autónoma[2]. No caso de interlingua as linguas fonte ou "de control" son o portugués, o castelán, o francés, o italiano e o inglés, sendo tamén o latín un referente importante, así como outras linguas romances, o ruso ou o alemán de xeito máis ocasional[3]. Interlingua trata de ser, en esencia, o "factor común" entre as linguas europeas.
Suxeriuse que "Historia da interlingua" sexa fusionado con este artigo ou apartado (conversa). Para realizar a fusión dos artigos sigue estes pasos. |
- Existe outra lingua ás veces coñecida como interlingua, é o latino sine flexione.
Interlingua | ||
---|---|---|
Creado por: | International Auxiliary Language Association | 1951 |
Emprego e uso: | Linguaxe auxiliar internacional | |
Total de falantes: | descoñecido | |
Categoria (propósito): | Lingua artificial Linguaxe auxiliar internacional Interlingua | |
Categoria (fontes): | linguas románicas, xermánicas, e eslavas. | |
Estatuto oficial | ||
Lingua oficial de: | ningún país | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | ia | |
ISO 639-2: | ina | |
ISO 639-3: | ina
| |
SIL: | INA
| |
Mapa | ||
Status | ||
A gramática e o vocabulario da interlingua foron completados no 1951. Alexander Gode foi un dos primeiros iniciadores deste esforzo; publicou unha gramática detallada, un dicionario interlingua-inglés e un libro introdutorio, titulado en Interlingua: Interlingua a prime Vista.
Interlingua ten seguidores nos EEUU, nos Países Baixos, en Rusia e particularmente en Suecia. Existen algunhas páxinas web en interlingua e un boletín mensual.
Agora interlingua tende a substituír o seu vocabulario tomado do latín clásico na versión orixinal de Gode polo vocabulario románico. Por exemplo, emer (comprar) vese substituído por comprar.