Julio Caro Baroja
From Wikipedia, the free encyclopedia
Julio Caro Baroja, nado en Madrid o 13 de novembro de 1914 e finado en Bera o 18 de agosto de 1995, foi un antropólogo, historiador, lingüista, folclorista e ensaísta español, fillo da escritora e etnóloga Carmen Baroja e sobriño do escritor Pío Baroja e do pintor e escritor Ricardo Baroja.
Datos rápidos Biografía, Nacemento ...
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 13 de novembro de 1914 Madrid, España |
Morte | 18 de agosto de 1995 (80 anos) Bera, España |
Catedrático | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Educación | Universidade Complutense de Madrid Instituto-Escuela |
Actividade | |
Campo de traballo | Antropoloxía, Etnografía, lingüística e Historia moderna (en) |
Ocupación | antropólogo , historiador , lingüista , mestre |
Empregador | Universidade Complutense de Madrid |
Membro de | |
Interesado en | Bruxaría e Madrid |
Lingua | Lingua castelá e lingua éuscara |
Obra | |
Doutorando | Joseba Agirreazkuenaga (en) |
Familia | |
Pais | Rafael Caro Raggio (pt) e Carmen Baroja |
Irmáns | Pío Caro Baroja |
Parentes | Pío Baroja (tío) |
Premios | |
Pechar
O conxunto da súa obra alcanza unhas setecentas entradas, entre libros, artigos, prólogos e ensaios.[1]