Leucemia linfoblástica aguda
cancro da liña linfoide de células sanguíneas caracterizado polo desenvolvemento de gran cantidade de linfocitos inmaturos (linfoblastos) / From Wikipedia, the free encyclopedia
A leucemia linfoblástica aguda ( LLA ; ALL polas súas siglas en inglés) é un cancro da liña linfoide de células sanguíneas caracterizado polo desenvolvemento de gran cantidade de linfocitos inmaturos (linfoblastos).[1] Os síntomas máis comúns son cansazo, palidez, febre, lesións fáciles e hematomas, aumento dos ganglios linfáticos e dor ósea.[1] Como todas as leucemias agudas, a LLA progresa de forma agresiva e é mortal en semanas ou meses se non se trata.[2]
Leucemia linfoblástica aguda | |
---|---|
Especialidade | Hematoloxía, Oncoloxía |
Tratamento | Quimioterapia, Inmunoterapia, TMO |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
Na maioría dos casos a causa é descoñecida.[3] Entre os factores de risco xenético atópanse a síndrome de Down, a síndrome de Li-Fraumeni ou a neurofibromatose tipo I.[1] Os factores de risco ambientais inclúen unha exposición significativa á radiación ou un historial de quimioterapia.[1] Non está clara a evidencia de que a exposición a campos electromagnéticos ou pesticidas sexa un factor de risco[4] [5], pero hai estudos que suxiren que o contacto con pesticidas de pais e nais antes do nacemento e no primeiro ano de vida do neno contribúen á aparición da leucemia infantil.[6] Algúns científicos teñen a hipótese de que a LLA pode ser desencadeada por unha resposta inmune anormal a unha infección común.[4] O mecanismo subxacente implica varias mutacións xenéticas que provocan a división celular acelerada.[3] A cantidade excesiva de linfocitos inmaturos na medula ósea interfire coa produción de novos glóbulos vermellos, glóbulos brancos e plaquetas.[1] O diagnóstico adoita estar baseado en análises de sangue e unha proba de medula ósea.[7]
O tratamento inicial da LLA consiste na quimioterapia co obxectivo de remitir a doenza.[3] O tratamento inicial é seguido de máis sesións de quimioterapia, xeralmente ao longo de varios anos.[8] Nos casos en que a enfermidade se teña diseminado ao cerebro, pode ser necesaria a quimioterapia intratecal ou a radioterapia.[3] Nos casos de enfermidade que reaparece despois do tratamento estándar, pode ser necesario un transplante de medula ósea.[3] Actualmente estanse estudando novas formas de tratamento, como a inmunoterapia.[3][9]
En 2015, a LLA afectou a preto de 876000 persoas en todo o mundo e foi a causa de 111000 mortes.[10] [11] A enfermidade é máis común nos nenos, especialmente entre os dous e os cinco anos de idade.[12] [4] Nos Estados Unidos, é a causa máis común de morte por cancro entre os nenos.[8] A LLA foi o primeiro cancro xeneralizado que se conseguiu curar.[13] A taxa de supervivencia dos nenos aumentou de menos do 10% na década de 1960 a máis do 90% en 2015.[8] Non obstante, a taxa de supervivencia é menor nos bebés (50%)[14] e nos adultos (35%).[15]