A Fouce (Buenos Aires)

A Fouce foi unha publicación de marcado carácter independentista. Era o voceiro da Irmandade Nazonalista Galega de Buenos Aires e logo da Sociedade Nazonalista Pondal, que se publicou dende xaneiro de 1926^[1] até xullo de 1936.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: A Fouce.

A Fouce
Fundación	1926
Lingua	lingua galega
Localidade	Buenos Aires
Descrito por	Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada, Enciclopedia Galega Universal e Diccionario da literatura galega
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Historia e características

Tralo comezo da ditadura de Primo de Rivera, a Irmandade Nazonalista Galega de Buenos Aires esgazou en dous. Mentres Blanco Amor e os seus partidarios marcharon á Federación de Sociedades Gallegas Agrarias y Culturales, outro sector encabezado por Manuel Oliveira Viqueira, Moisés da Presa, Clemente López Pasarón e Lino Pérez refundouna en 1925 cun marcado carácter independentista, e en xaneiro de 1926 comezou a editar A Fouce como o seu voceiro. Editáronse ese ano catro números, e ininterrompido a publicación. Entre os seus redactores figurou Sebastián Guerrero.

En 1927 a Irmandade converteuse nunha asociación cultural co nome de Sociedade d'Arte Pondal que logo será coñecida como Sociedade Nazonalista Pondal. A Pondal foi a unha das primeiras asociacións que avogou pola plena independencia de Galicia, e mesmo tratou de promover un partido independentista en Galicia.

A Fouce volveu aparecer o 1 de febreiro de 1930, sendo nesta segunda época quincenal e mensual. En maio dese ano foi nomeado director Vicente Barros.^[2] Entre os seus colaboradores figurou Bieito Fernández Álvarez. O último número apareceu o 25 de xullo de 1936.

Durante a Guerra civil española, en 1938, autodisolveuse para favorecer a unidade do galeguismo mentres Galicia permanecese baixo un réxime ditatorial, e a maioría dos seus membros integráronse no Grupo Galeguista de Bos Aires.

O 15 de agosto de 1941 volveu editarse unha publicación con este título, na que participaron antigos membros da Sociedade Nazonalista Pondal, entre eles, Vicente Barros, que foi o novo director^[3] e durará até 1944.^[4]