Carl Reichenbach

filósofo alemán From Wikipedia, the free encyclopedia

Carl Reichenbach
Remove ads

Carl (ou Karl) Ludwig von Reichenbach, nado en Stuttgart o 19 de xaneiro de 1869, e finado o 19 de xaneiro de 1869 en Leipzig, foi un químico, xeólogo, metalúrxico, naturalista, industrial e filósofo, e membro da Academia de Ciencias de Prusia, que é máis coñecido polos seus descubrimentos de varios produtos químicos de importancia económica, extraídos do alcatrán, como a eupiona, a parafina cerosa, o pitacal (a primeira tintura sintética) e o fenol (un antiséptico). Tamén dedicou os seus últimos anos a investigar un campo da enerxía non probado daquela, que combina a electricidade, o magnetismo e a calor, emanado de todos os seres vivos, ao que chamou forza ódica.[1]

Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
Remove ads

Traxectoria

Vida

Reichenbach, á idade de 16 anos concibiu a idea de establecer un novo estado alemán nunha das illas dos Mares do Sur e, durante cinco anos, dedicouse a este proxecto.

Estudou na Universidade de Tubinga, onde obtivo o grao de Doutor en Filosofía. Posteriormente, dirixiu a súa atención á aplicación da ciencia ás artes industriais, visitou fábricas de varios tipos, e metalúrxicas en Francia e Alemaña, e estableceu a súa primeira empresa metalúrxica moderna, con forxas propias en Villingen e Hausach, na rexión da Selva Negra, no sur de Alemaña e, máis tarde, en Baden, na Baixa Saxonia, preto de Bremen.

Remove ads

Contribucións científicas

Reichenbach realizou investigacións científicas orixinais en moitas áreas. A primeira monografía xeolóxica que apareceu en Austria foi a súa Geologische Mitteilungen aus Mähren (Viena, 1834).[1]

A súa posición como xefe das grandes fábricas químicas, fornos de ferro e talleres de máquinas da gran propiedade do conde Hugo garantiulle excelentes oportunidades para realizar investigacións experimentais a grande escala. De 1830 a 1834 investigou produtos complexos da destilación de substancias orgánicas como o alcatrán de hulla e de madeira, descubrindo unha serie de valiosos compostos de hidrocarburos, entre eles a creosota, a parafina, o eupione e o fenol (antisépticos), o pitacal e o cidreret (colorantes sintéticos), o picamar (unha base de perfume), o assamar, o capnomor e outros. Baixo o nome de eupione, Reichenbach incluíu a mestura de aceites de hidrocarburos que agora se coñecen como aceites de parafina cerosa ou de carbón. No seu artigo no que se describe a substancia, publicado por primeira vez no Neues Jahrbuch der Chemie und Physik, detívose na importancia económica desta e das súas parafinas asociadas, sempre que se establezan os métodos para separalas de forma barata dos compostos betuminosos naturais.[1]

O magnetismo terrestre

Reichenbach ampliou o traballo de científicos anteriores, como Galileo Galilei, quen cría que o eixe da Terra estaba conectado magneticamente a unha forza central universal no espazo, ao concluír que o magnetismo terrestre provén do ferro magnético, que se pode atopar nos meteoritos. O seu razoamento foi que os meteoritos e os planetas son iguais, e non importa o tamaño do meteorito, a existencia polar pódese atopar no obxecto. Isto foi considerado concluínte pola comunidade científica no século XIX.

Remove ads

A forza ódica

En 1839 Von Reichenbach retirouse da industria e entrou nunha investigación sobre a patoloxía do sistema nervioso humano. Estudou a neurastenia, o somnambulismo, a histeria e a fobia, acreditando informes de que estas condicións estaban afectadas pola Lúa. Despois de entrevistar a moitos pacientes, descartou moitas causas e curas, pero concluíu que tales enfermidades tendían a afectar a persoas cuxas facultades sensoriais eran infrecuentemente vivas. A estes chamou "sensíbeis".[2]

Influído polos traballos de Franz Anton Mesmer formulou a hipótese de que a condición podía verse afectada polo electromagnetismo ambiental, pero finalmente as súas investigacións levárono a propoñer unha nova forza imponderábel liagda ao magnetismo, que pensaba que era unha emanación da maioría das substancias, unha especie de "principio de vida" que impregna e conecta todos os seres vivos. A esta manifestación vitalista deulle o nome de forza ódica.[3]

Algunhas publicacións

Remove ads

Honores

Epónimos

  • (Apiaceae) Cnidium reichenbachii Huter ex Nyman.[4] ​
  • (Asteraceae) Centaurea reichenbachii Hayek.[5]​
  • (Cyperaceae) Carex reichenbachii Kük.Pflanzenr. (Engler) Cyperac.-Caricoid. 138. 1909 (IK).</ref>

Abreviaturas

A abreviatura C.Rchb. úsase para indicar a Carl Reichenbach como autoridade na descrición e clasificación científica en botánica.[6]

A abreviatura Reichenbach emprégase para recoñecer a Carl Reichenbach como autotridade na descrición e taxonomía en zooloxía.

Notas

Véxase tamén

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads