D.C. United

O D.C. United é un club de fútbol que xoga na Major League Soccer. O equipo foi fundado en 1995 en Washington, D.C. polo que xoga na Conferencia Este da MLS. É o equipo máis laureado de todo Norteamérica, xa que conta nas súas vitrinas con máis de trinta títulos nacionais e internacionais. Foi o primeiro equipo en gañar a MSL Cup no ano 1996. O apelativo United foi elixido en honor aos clubs europeos que levan ese nome, como o Manchester United ou o Leeds United.

D.C. United
Nome	D.C. United
Alcume(s)	DCU, Black-and-Red
Fundación	1995
Estadio	RFK Stadium, Washington, D.C. Estados Unidos
Inauguración	1961
Capacidade	45,596
Propietario	Gareth Bale Levien William H.C. Chang
Presidente	Tom Hunt
Adestrador	Ben Olsen[1]
Liga	Major League Soccer
2014	Este: 1º Global: 3º Playoffs: Semifinais de Conferencia
Vestimenta	Adidas
Patrocinador	Leidos
Na rede
http://www.dcunited.com/
Titular Alternativo

O seu máximo rival é o New York Red Bulls cos que disputan o derbi do Atlántico. Os xogadores máis importantes que militaron nas filas dos Black-and-Red son Jaime Moreno, Eddie Pope e Marco Etcheverry.

Historia

O primeiro partido oficial do D.C. United disputouse un 6 de abril de 1996 contra o San Jose Clash. Os primeiros anos do DCU foron moi exitosos gañando a U.S. Open Cup no ano 1996, a MLS Cup nos anos 1996,1997 e 1999 e ademais conseguiu os seus primeiros títulos internacionais no ano 1998, a Liga de Campións da CONCACAF e a Copa Interamericana.

Tras varios anos de seca e coa incorporación do arxentino Christián Gómez conseguiron no ano 2004 a súa cuarta MLS Cup fronte o Kansas City Wizards. Nos anos 2006 e 2007 o D.C. United gañou a MLS Supporters' Shield, e foi o primeiro equipo en conseguir face-lo de maneira consecutiva. O equipo sufriu unha mala racha estando cinco anos sen clasificarse aos MLS Cup Playoff. No ano 2013 realizou a peor tempada da súa historia, onde só puideron lograr tres vitorias na fase regular, aínda que conseguiron gañar a U.S. Open Cup, título que non conseguían dende o 2008. O ano seguinte o equipo reaccionou quedando primeiros na Conferencia Leste, pero foron eliminados nas semifinais de Conferencia.^[2]

Xogadores [3]

Nº Posto País Xogador 2 DEF Taylor Kemp 4 MED Markus Halsti 5 DEF Sean Franklin 6 DEF Kofi Opare 7 DEL Eddie Johnson 8 MED Davy Arnaud 9 DEL Álvaro Saborío 10 DEL Fabián Espíndola 12 MED Michael Farfan 13 MED Chris Pontius 14 MED Nick DeLeon 15 DEF Steven Birnbaum 17 MED Miguel Aguilar 18 DEL Chris Rolfe

Nº Posto País Xogador 19 DEL Jairo Arrieta 20 DEF Jalen Robinson 21 MED Facundo Coria 22 DEF Chris Korb 23 MED Perry Kitchen 24 MED Jared Jeffrey 27 MED Collin Martin 28 POR Bill Hamid 30 DEL Conor Doyle 32 DEF Bobby Boswell 34 DEF Luke Mishu 36 DEF Oscar Sorto 48 POR Travis Worra 50 DEL Andrew Dykstra

MVP da tempada

Datas	Nome	País
2004	Jaime Moreno	Bolivia
2005	Christian Gómez	Arxentina
2006	Christian Gómez	Arxentina
2007	Luciano Emilio	Brasil
2008	Jaime Moreno	Bolivia
2009	Clyde Simms	Estados Unidos
2010	Andy Najar	Honduras
2011	Dwayne De Rosario	Canadá
2012	Chris Pontius	Estados Unidos
2013	Perry Kitchen	Estados Unidos
2014	Fabián Espíndola	Arxentina

Títulos

Nacionais

• MLS Cup (4): 1996 , 1997, 1998 e 2004.
• MLS Supporters' Shield (4): 1996, 1997, 2006, 2007.
• Lamar Hunt U.S. Open Cup (3): 1996, 2008, 2013.

Internacionais

• CONCACAF: 1998.
• Copa Interamericana: 1998.