Logaritmo natural

logaritmo en base e From Wikipedia, the free encyclopedia

Logaritmo natural

O logaritmo natural ou logaritmo neperiano dun número é o seu logaritmo con base a constante matemática e, que é un número irracional e transcendental aproximadamente igual a 2.718281828459. O logaritmo natural de x escríbese xeralmente como ln x, loge x, ou ás veces, se a base e está implícita, simplemente log x. [1] Ás veces engádense parénteses para claridade, dando ln(x), loge(x) ou log(x). Isto faise especialmente cando o argumento do logaritmo non é un só símbolo, para evitar ambigüidades.

Thumb
Gráfica da función logaritmo natural. A función medra lentamente cara ao infinito positivo segundo x aumenta, e vai lentamente cara ao infinito negativo cando x aproxima a 0

O logaritmo natural de x é a potencia á que habería que elevar e para igualar x. Por exemplo, ln 7.5 é 2.0149... , porque e2.0149... = 7.5. O logaritmo natural de e, ln e, é 1, porque e1 = e, mentres que o logaritmo natural de 1 é 0, xa que e0 = 1.

O logaritmo natural pódese definir para calquera número real positivo a como a área baixo a curva y = 1/x de 1 a a [2] (sendo a área negativa cando 0 < a < 1 ). A definición do logaritmo natural pódese ampliar daquela para dar valores de logaritmo para números negativos e para todos os números complexos distintos de cero, aínda que isto leva a unha función multivalor: ver logaritmo complexo para máis información.

A función logaritmo natural, se se considera como unha función con valores reais dunha variable real positiva, é a función inversa da función exponencial, dando lugar ás identidades:

Como todos os logaritmos, o logaritmo natural mapea a multiplicación de números positivos en suma: [3]

Pódense definir logaritmos para calquera base positiva que non sexa 1, non só e. No entanto, os logaritmos noutras bases difiren só por un multiplicador constante do logaritmo natural, e pódense definir en termos deste último, .

Os logaritmos son útiles para resolver ecuacións nas que a incógnita aparece como o expoñente dalgunha outra cantidade. Por exemplo, os logaritmos utilízanse para resolver a vida media, a constante de desintegración ou o tempo descoñecido en problemas de desintegración exponencial. Son importantes en moitas ramas das matemáticas e das disciplinas científicas, e úsanse para resolver problemas que impliquen xuro composto.

Definicións

O logaritmo natural pódese definir de varias maneiras equivalentes.

Inversa de exponencial

A definición máis xeral é como a función inversa de , para que . Para os números complexos, non é invertíbel, polo tanto é unha función multivalor. Para facer unha función propia de saída única, polo tanto, necesitamos restrinxila a unha rama principal particular, a miúdo denotada por .

Para os números complexos o logaritmo natural pode ter unha continuación analítica como onde é o módulo do complexo e é o argumento do complexo, por exemplo .

Definición como integral

Thumb
ln a como a área da rexión sombreada baixo a curva f(x) = 1/x de 1 a a. Se a é menor que 1, a área considerada é negativa.
Thumb
A área baixo a hipérbole cumpre a regra do logaritmo. Aquí A(s,t) denota a área baixo a hipérbole entre s e t.

O logaritmo natural dun número real positivo a pódese definir como a área baixo a gráfica da hipérbole coa ecuación y = 1/x entre x = 1 e x = a. Esta é a integral [2] Se a está dentro do intervalo , entón a rexión ten área negativa e o logaritmo é negativo.

O logaritmo natural tamén ten unha representación integral impropia, que se pode derivar co teorema de Fubini do seguinte xeito:

Propiedades

O logaritmo natural ten as seguintes propiedades matemáticas:

Derivada

A derivada do logaritmo natural como función con valores reais sobre os reais positivos vén dada por [2]

A maiores temos:

polo tanto, a diferenza da súa función inversa , unha constante na función logaritmo non altera o diferencial.

Serie

Thumb
Os polinomios de Taylor para ln(1 + x) só proporcionan aproximacións precisas no intervalo −1 < x ≤ 1. Máis aló dalgún x > 1, os polinomios de Taylor de grao superior son aproximacións cada vez peores.

Como o logaritmo natural non está definido en 0, en si non ten unha serie de Maclaurin, a diferenza de moitas outras funcións elementais. Mais temos expansións de Taylor arredor doutros puntos. Por exemplo, se entón [4]

Esta é a serie Taylor para arredor de 1. Un cambio de variábeis produce a serie de Mercator: válido para e


Un caso especial útil para números enteiros positivos n, tomando , é:


O logaritmo natural tamén se pode expresar como un produto infinito:[5]

Dous exemplos poden ser:

O logaritmo natural na integración

O logaritmo natural permite a integración sinxela de funcións da forma ; unha antiderivada de g(x) vén dada por . Este solución é debida á regra da cadea xunto coa derivada da función elemental :

Noutras palabras, ao integrar sobre un intervalo da liña real que non inclúe temos onde C é unha constante arbitraria de integración.[6]

Por tanto, cando a integral está definida sobre un intervalo onde temos

Por exemplo, considere a integral de nun intervalo que non inclúe puntos onde é infinito:

O logaritmo natural pódese integrar mediante integración por partes:

Sexa: daquela:

Logaritmo natural de 10

O logaritmo natural de 10, aproximadamente igual a 2.30258509, xoga un papel importante, por exemplo, no cálculo de logaritmos naturais de números representados en notación científica, como unha mantisa multiplicada por unha potencia de 10:

Isto significa que se poden calcular eficazmente os logaritmos de números con magnitude moi grande ou moi pequena usando os logaritmos dun conxunto relativamente pequeno de decimais no intervalo [1, 10).

Fraccións continuas

Aínda que non hai fraccións continuas simples dispoñíbeis, existen varias fraccións continuas xeneralizadas, incluíndo:

Estas fraccións continuas, especialmente a última, converxen rapidamente para valores próximos a 1. Porén, os logaritmos naturais de números moito maiores pódense calcular facilmente, sumando repetidamente os de números máis pequenos, cunha converxencia igualmente rápida.

Logaritmos complexos

Artigo principal: Logaritmo complexo.

A función exponencial pódese estender a unha función que dá un número complexo como ez para calquera número complexo arbitrario z; simplemente úsase a serie infinita con x=z complexo. Esta función exponencial pódese inverter para formar un logaritmo complexo que presenta a maioría das propiedades do logaritmo ordinario. Hai dúas dificultades implicadas:

  • ningún x ten ex = 0;
  • resulta que e2πi = 1 = e0 e dado que a propiedade multiplicativa aínda funciona para a función exponencial complexa, ez = ez+2kiπ, temos o mesmo valor para múltiples expoñentes, calquera complexo z cos múltiples enteiros k.

Polo tanto temos dúas consecuencias: o logaritmo non se pode definir para todo o plano complexo, e por outra parte aínda así é multivaluada, isto é, calquera logaritmo complexo pode mudarse a un logaritmo "equivalente" engadindo calquera múltiplo enteiro de 2. O logaritmo complexo só se pode valorar nun plano de corte, que normalmente corresponde con . Por exemplo,

Notas

Véxase tamén

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.