Mateu Morral i Roca
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Mateu Morral i Roca, nado en Sabadell o 27 de novembro de 1879[1] e finado en Torrejón de Ardoz o 2 de xuño de 1906, foi un anarquista catalán. É coñecido como responsable do atentado contra Afonso XIII e a raíña Vitoria Uxía de Battenberg o día da súa voda, o 31 de maio de 1906.
![]() | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2016.) |
Remove ads
Traxectoria
Fillo do empresario téxtil (fiadura) Martín Morral de Sabadell que militaba en Unión Republicana mentres que a súa nai Ángela Roca, era unha católica integrista, moi influída polas ideas do crego, tamén sabadellense, Félix Sardá i Salvany.[2] Falaba varios idiomas. Nunha viaxe por Alemaña coñeceu e adoptou o anarquismo como ideoloxía. De volta en España decidiu abandonar o negocio familiar, e comezou a traballar con Francesc Ferrer i Guàrdia como bibliotecario. Nese período escribe algúns textos breves, como "Pensamientos Revolucionarios de Nicolás Estévanez", publicado cun prólogo de Federico Urales.
Atentado
En 1906 viaxou a Madrid a preparar o atentado contra o rei, consistente nunha bomba de fabricación caseira das denominadas de inversión, tamén coñecidas como bomba Orsini. O propio Mateo Morral escribira unha "descrición minuciosa de como había de fabricarse o explosivo" nun libro titulado Pensamiento revolucionario.[3] A bomba, segundo Pío Baroja, fóralle entregada dez días antes, prodecente de Francia e envolta nunha bandeira francesa, polo seu ideólogo favorito, o militar e exministro da Guerra durante a Primeira República, Nicolás Estévanez. A bomba estaba oculta nun ramo de flores que guindou desde o balcón da pensión na que se hospedaba contra a comitiva ó paso desta.
A pensión estaba localizada no terceiro piso do número 84 da rúa Maior. O ramo coa bomba foi dirixido cara a carroza real, pero tropezou na súa caída co tendido do tranvía, desviándose cara a multitude que estaba observando a comitiva. Os reis saíron ilesos, pero case trinta persoas morreron. Morral conseguiu escapar de Madrid (ó parecer coa axuda do xornalista José Nakens), pero o 2 de xuño foi recoñecido por varias persoas nun terreo próximo a Torrejón de Ardoz, onde se detivo para comer. Estas persoas avisaron a un garda xurado particular de campo, Fructuoso Vega, que tras algunhas pescudas conminouno a seguilo. Entregouse pacificamente, pero cando era conducido polo garda ó cuarteliño de Torrejón de Ardoz matouno dun tiro, suicidándose a continuación.
Tanto o seu corpo como o do garda foron mostrados na Casa do Concello da vila ata que foron levados a Madrid ás poucas horas.
No posterior xuízo José Nakens, Francesc Ferrer i Guàrdia e outros anarquistas foron condenados por conspiración. Un ano despois foron indultados.
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads