Parque natural

Un parque natural é, no marco lexislativo galego, un espazo natural declarado como parque por estar pouco transformado pola explotación ou pola ocupación humana e que, en razón á beleza das súas paisaxes, a representatividade dos seus ecosistemas ou a singularidade da súa flora, da súa fauna ou das súas formacións xeomorfolóxicas, posúe uns valores ecolóxicos, estéticos, educativos e científicos, co cal a súa conservación merece unha atención preferente.^[1][2] Poden ser marítimos ou terrestres, e encontrarse na montaña, no mar, no deserto ou en calquera outro espazo definido xeograficamente.

Vista do Parque Natural Complexo dunar de Corrubedo e as lagoas de Carregal e Vixán.

Regato nas Fragas do Eume.

Lista de parques

Os parques naturais galegos comezáronse a declarar a partir de 1978, co monte Aloia, e reguláronse cunha figura propia e conxunta en 2016. En 2019, Galicia contaba con seis parques naturais^[3]:

Nome	Data de declaración	Superficie (ha.)
Baixa Limia - Serra do Xurés	11 de marzo de 1993[4]	20.920
Complexo dunar de Corrubedo e lagoas de Carregal e Vixán	5 de xuño de 1992[5]	996,25
Fragas do Eume	11 de agosto de 1997[6]	9.125,65
O Invernadeiro	5 de xuño de 1997[7]	5.722
Monte Aloia	4 de decembro de 1978[8]	746,29
Serra da Enciña da Lastra	3 de maio de 2002[9]	3.151,67

As illas Cíes foron declaradas en 1980 como parque natural e declaradas, a canda as demais illas das Rías Baixas, como Parque Nacional das Illas Atlánticas.^[3][10] Aínda que o declarase o goberno central, e ao igual que os demais parques naturais, compételle xestionar este parque á comunidade autónoma galega.^[2]

Propostas

Os seguintes espazos naturais galegos ou ben foron avaliados nalgún momento como posibles candidatos a declarar como parques naturais ou ben algunhas entidades ou grupos teñen reivindicaron a súa declaración:

• Os Ancares.^[11][12][13]
• Monte Pindo.^[14][15]
• "Serras do Courel e Enciña da Lastra" ou do "Courel".^[16][17][18]