Orangután

Os orangutáns^[1] (tamén chamados orang-utan) son dúas especies de grandes monos con brazos longos e pelo de cor avermellada, ás veces marrón. Ambas as dúas especies son nativas de Malaisia e de Indonesia. O nome orangután vén do malaio orang hutan, significando "home do bosque". Son a única especie existente do xénero Pongo e subfamilia Ponginae, aínda que a subfamilia tamén inclúe o extinto Gigantopithecus e xénero Sivapithecus.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Pongo (homónimos).

Orangután
Pongo Bernard-Germain de Lacépède 1799
Instancia de taxon
Categoría taxonómica xénero
Tipo taxonómico Pongo borneo
Taxon superior Pongini
Subdivisións Pongo pygmaeus Pongo abelii Pongo tapanuliensis Pongo hooijeri † (extinta)
Sinonimia Faunus Oken, 1816 Lophotus Fischer, 1813 Macrobates Billberg, 1828 Satyrus Lesson, 1840
Composto por orangután de Borneo Orangután de Sumatra
Características
Fonte de alimentación froito
Distribución
Dimensións
Clasificación taxonómica
Reino	Animalia
Filo	Chordata
Clase	Mammalia
Orde	Primates
Familia	Hominidae
Subfamilia	Ponginae
Xénero	Pongo
Fontes e ligazóns
ITIS 572839
OTT 417949
Descrito pola fonte Enciclopedia Soviética Armenia Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890) Q112792108 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Orang-Utan (en) Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916 Q44713508 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24466702 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24818509
[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

Os orangutáns son os máis arbóreos dos grandes monos, pasando case todo o seu tempo nas árbores, facendo nelas novos niños cada noite. Soamente se atopan nos bosques húmidos das illas de Borneo e Sumatra. Estas dúas pequenas e illadas poboacións clasificáronse como subespecies ata recentemente, que se elevaron de nivel. Desde 1996 clasificábanse en dúas especies: o orangután de Borneo P. pygmaeus, con tres subespecies, e o orangután de Sumatra P. abelii. En 2017 distinguiuse unha terceira especie, P. tapanuliensis, que vive nunha zona de Sumatra. As tres subespecies do orangután de Borneo son: P. p. pygmaeus no noroeste, P. p. morio no leste , e P. p. wurmbii no suroeste.

Os orangutáns están en gran perigo de extinción, debido á destrución do seu hábitat.

Como os outros grandes simios, son notablemente intelixentes, usando ferramentas acotío; publicáronse probas no xornal Science.

Só son feros cos seus conxéneres; son animais solitarios e feramente territoriais.

Entre os principais centros de conservación, destacan os de Borneo de Semenggok en Sarawak, e Sepilok preto de Sandakan en Sabah.