Vogal posterior

Unha vogal posterior ou velar é un son vocálico que se articula coa lingua retraída, achegando o dorso cara ó veo. Acusticamente, son orais, graves e bemolizadas, e caracterízanse porque o seu segundo formante é inferior a 1200 Hz, fronte ás vogais centrais e anteriores, cuxo segundo formante ten unha frecuencia superior.

Comparación das posicións da lingua en vogais posteriores: pechada [ou], semipechada [ou], semiaberta [ɔ] e a vogal central [a].

Vogal posterior
Subclase de vogal
Oposto a vogal anterior
Caracterizado por backness (en)
[ Wikidata ]

Vogais

Véxase tamén: Alfabeto Fonético Internacional e Consoante.

Editar	Anterior	Semianterior	Central	Semiposterior	Posterior
Pechada	i • y ɨ • ʉ ɯ • u e̞ • ø̞ ɪ • ʏ • ʊ e • ø ɘ • ɵ ɤ • o ɪ̈ • ʊ̈ ə ɤ̞ • o̞ ɛ • œ ɜ • ɞ ʌ • ɔ æ ɐ ä •  a • ɶ ɑ • ɒ
Case pechada
Semipechada
Intermedia
Semiaberta
Case aberta
Aberta

Onde os símbolos aparecen en parellas,
o da dereita representa unha vogal redondeada.

O AFI identifica nove vogais posteriores:

• A vogal pechada posterior non redondeada [ɯ]
• A vogal pechada posterior redondeada [u]
• A vogal case pechada semiposterior redondeada [ʊ]
• A vogal semipechada posterior non redondeada [ɤ]
• A vogal semipechada posterior redondeada [o]
• A vogal semiaberta posterior non redondeada [ʌ]
• A vogal semiaberta posterior redondeada [ɔ]
• A vogal aberta posterior non redondeada [ɑ]
• A vogal aberta posterior redondeada [ɒ]

Véxase tamén

Bibliografía

• Freixeiro Mato, X. R. (2006). Gramática da lingua galega I: fonética e fonoloxía. Vigo: A Nosa Terra. p. 65-69. ISBN 978-84-8341-060-8.