Xuan Bello

escritor asturiano en lingua asturiana From Wikipedia, the free encyclopedia

Xuan Bello
Remove ads

Xuan Bello Fernán, nado en Paniceiros (Tinéu) en 1965 e finado en Oviedo o 29 de xullo de 2025 a causa dun aneurisma, foi un escritor asturiano.[1]

Datos rápidos Biografía, Nacemento ...

Foi traducido ao galego e el traduciu a Cunqueiro e Castelao. En 2023 participou no ciclo Rosalía en Camiño.[2]

Remove ads

Traxectoria

Nado en Tinéu, trasladouse a Tudela Veguín e despois a Oviedo, onde se formou na Facultade de Filoloxía e na tertulia Oliver, dirixida por José Luís García Martín e na que coincidiu con Antón García, Víctor Botas, José Luis Piquero ou Berta Piñán.[3]

Foi un dos autores máis destacados da literatura en lingua asturiana contemporánea, grazas ás súas traducións, especialmente de autores portugueses, ou ás súas colaboracións en revistas como Clarín, Adréi e Zimbru, sendo cofundador das dúas últimas con Berta Piñán e Esther Prieto respectivamente. En 2017 recibiu o Premio Nacional de Literatura Asturiana.

Foi sempre un firme defensor da lingua asturiana e traballou sempre pola súa oficialidade.[1]

Hestoria Universal de Paniceiros, de 2002, é unha colección de pequenos textos, íntima, poética e reflexiva, entre a memoria e a fabulación fantástica, a partir da súa pequena aldea entre montañas e da súa lingua foi quen de conectar co universal.[4]

Remove ads

Obra

Thumb
Xuan Bello en Loiola (Azpeitia), 2012

Poesía

  • Nel cuartu mariellu (1982).
  • Llibru de les cenices (1988)
  • Los nomes de la tierra (1991). Traducida ao galego en 2010 por Esperanza Mariño como Os nomes da terra.
  • El llibru vieyu (1994)
  • Los caminos secretos (1996)
  • La vida perdida (1999). Antoloxía bilingüe da súa poesía.
  • El llibru nuevu (2017) . Editorial Saltadera.
  • Les islles inciertes (2020). Ediciones Trabe.

Ensaio

  • Como facer L’Habana ensin salir d’Asturies (1998)
  • Ríu arriba (1998).
  • La bola infinita (2000).

Narrativa

  • Pantasmes mundos, laberintos (1996). Historia apócrifa da literatura asturiana.
  • La memoria del mundu (1998).
  • Hestoria universal de Paniceiros (2002. Traducida ao galego en 2008, por Esperanza Mariño) como Historia universal de Paniceiros. O mundo da súa aldea. Foi Premio Ramón Gómez de la Serna.
  • Los cuarteles de la memoria (2003).
  • Meditaciones nel desiertu (2003). Mestura de diario e ficción.
  • La cueva del olvidu (2006).
  • La nieve y otros complementos circunstanciales (2007).
  • Al dios del llugar (2007).
  • La Hestoria Tapecida (2008). Historias varias.

Infantil

  • El nuberu ye bona xente (2003).

Traducións

Outros

  • Alfaya (Berta Piñán 1989). Material didáctico
  • L’alborá de los malvises (1999). Edición Crítica da obra de Constantino Cabal.
  • El sentimientu de la tierra (1999). Antoloxía da literatura asturiana contemporánea.
Remove ads

Notas

Véxase tamén

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads