acudir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Verbo intransitivo

acudir

  1. Ir unha persoa en auxilio de alguén.
    • Exemplo: Acudide!, que está a arder o cuberto. Acudídelle que desfalece.


  1. Ir ou vir a algures por propio interese ou como resposta a un chamamento.
    • Exemplo: Acudiu á súa cita semanal.


  1. Utilizar algo ou botar man de alguén nunha situación determinada ó verse necesitado.
    • Exemplo: Acoden a min cando non encontran solución.


Conxugación

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads