algarear

Verbo intransitivo

algarear

1. Facer moito ruído ao falar [dúas ou máis persoas].
   • Sinónimos: barullar, berrar.

Traducións

• Castelán: algarear ^(es), chillar ^(es), gritar ^(es), vocear ^(es).
• Francés: hurler ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	algarear
Xerundio	algareando
Participio	algareado, algareada, algareados, algareadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	algareo	algareas	algarea	algareamos	algareades	algarean
	Copretérito	algareaba	algareabas	algareaba	algareabamos	algareabades	algareaban
	Pretérito	algareei	algareaches	algareou	algareamos	algareastes	algarearon
	Antepretérito	algareara	algarearas	algareara	algarearamos	algarearades	algarearan
	Futuro	algarearei	algarearás	algareará	algarearemos	algarearedes	algarearán
	Pospretérito	algarearía	algarearías	algarearía	algareariamos	algareariades	algarearían
Modo Subxuntivo	Presente	algaree	algarees	algaree	algareemos	algareedes	algareen
	Pretérito	algarease	algareases	algarease	algareásemos	algareásedes	algareasen
	Futuro	algarear	algareares	algarear	algarearmos	algareardes	algarearen
Modo Imperativo	Afirmativo		algarea	algaree1	algareemos	algareade	algareen1
	Negativo		algarees	algaree1	algareemos	algareedes	algareen1
Infinitivo conxugado		algarear	algareares	algarear	algarearmos	algareardes	algarearen

1 Vostede(s)

Verbo intransitivo

algarear

1. Algarear, barullar, berrar.