apadumar

Verbo transitivo

apadumar

1. Zouparlle a un animal ou persoa con forza e gañas, incluso até deixalo malferido ou morto.
2. Matar alguén oprimíndoo cos brazos ou contra o chan.
3. Forzar unha muller.

Traducións

Apadumar (1)

Castelán: apalear (es)

Apadumar (2)

Castelán: matar (es)

Apadumar (3)

Castelán: violar (es)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	apadumar
Xerundio	apadumando
Participio	apadumado, apadumada, apadumados, apadumadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	apadumo	apadumas	apaduma	apadumamos	apadumades	apaduman
	Copretérito	apadumaba	apadumabas	apadumaba	apadumabamos	apadumabades	apadumaban
	Pretérito	apadumei	apadumaches	apadumou	apadumamos	apadumastes	apadumaron
	Antepretérito	apadumara	apadumaras	apadumara	apadumaramos	apadumarades	apadumaran
	Futuro	apadumarei	apadumarás	apadumará	apadumaremos	apadumaredes	apadumarán
	Pospretérito	apadumaría	apadumarías	apadumaría	apadumariamos	apadumariades	apadumarían
Modo Subxuntivo	Presente	apadume	apadumes	apadume	apadumemos	apadumedes	apadumen
	Pretérito	apadumase	apadumases	apadumase	apadumásemos	apadumásedes	apadumasen
	Futuro	apadumar	apadumares	apadumar	apadumarmos	apadumardes	apadumaren
Modo Imperativo	Afirmativo		apaduma	apadume1	apadumemos	apadumade	apadumen1
	Negativo		apadumes	apadume1	apadumemos	apadumedes	apadumen1
Infinitivo conxugado		apadumar	apadumares	apadumar	apadumarmos	apadumardes	apadumaren

1 Vostede(s)